Dylan van Baarle

Dylan van Baarle
Dylan van Baarle (2022)
Dylan van Baarle (2022)
Zur Person
UCI-Id 10006884455
Geburtsdatum 21. Mai 1992 (32 Jahre)
Geburtsort Voorburg
Nation Niederlande Niederlande
Disziplin Straße
Körpergröße 187 cm
Renngewicht 78 kg
Zum Team
Aktuelles Team Visma-Lease a Bike
Funktion Fahrer
Internationale Team(s)
2011–2013
2014–2017
2018–2022
2023–
Rabobank Development Team
Garmin / Cannondale
Sky / Ineos
Jumbo-Visma
Wichtigste Erfolge
UCI WorldTour
Paris–Roubaix 2022
eine Etappe Critérium du Dauphiné 2019
Dwars door Vlaanderen 2021
Omloop Het Nieuwsblad 2023
Letzte Aktualisierung: 26. Februar 2023
Van Baarle im Zeitfahren der Tour de France 2023

Dylan van Baarle (* 21. Mai 1992 in Voorburg) ist ein niederländischer Radrennfahrer.

Sportliche Laufbahn

Van Baarle wurde 2008 Zweiter der nationalen Meisterschaften im Einzelzeitfahren der Jugend-Klasse und gewann den Titel im Mannschaftszeitfahren. Ein Jahr später siegte er in der Gesamtwertung des Juniorenrennens Ster van Zuid-Limburg und war auf Teilstücken der ebenfalls für Junioren ausgetragenen Rennen Driedaagse van Axel und Trofeo Karlsberg erfolgreich. Zudem gewann er die Silbermedaille bei den nationalen Meisterschaften der Junioren im Einzelzeitfahren. 2010 siegte er erneut auf einer Etappe der Driedaagse van Axel und konnte weitere Etappenerfolge bei der Vuelta al Besaya und Liège–La Gleize feiern.

Zur Saison 2011 erhielt van Baarle einen Vertrag beim Rabobank Continental Team, wo er bis 2013 verblieb, und gewann mit dem Team das Mannschaftszeitfahren der Vuelta a León. In den folgenden Jahren verzeichnete er zahlreiche Erfolge. So gewann er 2012 und 2013 die Olympia’s Tour, ebenfalls 2013 die U23-Austragung der Internationalen Thüringen Rundfahrt. 2013 wurde er zweifacher niederländischer U23-Meister in Straßenrennen und Einzelzeitfahren.

2014 wechselte van Baarle zum US-amerikanischen UCI WorldTeam Garmin-Sharp. Er entschied in seinem ersten Jahr für diese Mannschaft die Tour of Britain für sich und wurde niederländischer Meister mit Yoeri Havik im Zweier-Mannschaftsfahren auf der Bahn. 2015 wurde er bei Dwars door Vlaanderen Dritter und Fünfter im Gesamtklassement der Bayern-Rundfahrt. Im Jahr darauf beendete er die Flandern-Rundfahrt auf Platz sechs und die Tour of Britain auf Rang fünf. 2017 wurde er bei der Flandern-Rundfahrt Vierter.

2018 wechselte er nach fünf Jahren zum britischen Team Sky. Er wurde 2018 niederländischer Meister im Einzelzeitfahren. Beim Critérium du Dauphiné 2019 erzielte er mit dem Gewinn der letzten Etappe seinen ersten Erfolg auf der UCI WorldTour.[1] Bei der Tour de France 2019 war er einer der Helfer der beiden Erstplatzierten Egan Bernal und Geraint Thomas. Im Frühjahr 2021 gelang ihm nach einem Solo von 51 Kilometern mit dem Sieg beim Dwars door Vlaanderen der zweite Erfolg bei einem WorldTour-Rennen und sein bis dahin größter Erfolg.[2] In der Saison 2022 konnte er seine Leistung mit dem Sieg beim Klassiker Paris–Roubaix[3] und dem zweiten Platz bei der Flandern-Rundfahrt noch einmal toppen.

Zur Saison 2023 wechselte van Baarle zum Team Jumbo-Visma. Sein Sieg beim Omloop Het Nieuwsblad 2023 war das erste Rennen für sein neues Team und der vierte Erfolg auf der UCI WorldTour.[4]

Erfolge

2008
  • Niederländischer Meister Niederländischer Meister – Mannschaftszeitfahren (Jugend)
2011
2012
2013
2014
2015
2018
2019
2021
2022
2023

Wichtige Platzierungen

Grand Tour2014201520162017201820192020202120222023
Maglia Rosa Giro d’ItaliaGiroDNF
Gelbes Trikot Tour de FranceTour14791774659543142
Rotes Trikot Vuelta a EspañaVueltaDNF49DNF4988
Legende: DNF: did not finish, aufgegeben oder wegen Zeitüberschreitung aus dem Rennen genommen.
Monument201420152016201720182019202020212022
Mailand–Sanremo69991814031
Flandern-Rundfahrt891376412218102
Paris–Roubaix6433162019DNF1
Lüttich–Bastogne–Lüttich
Lombardei-Rundfahrt
Legende: DNF: did not finish, aufgegeben oder wegen Zeitüberschreitung nicht klassifiziert.

Weblinks

Commons: Dylan van Baarle – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
  • Dylan van Baarle in der Datenbank von Radsportseiten.net
  • Dylan van Baarle in der Datenbank von ProCyclingStats.com

Einzelnachweise

  1. Van Baarles harte Arbeit zahlt sich am Schlusstag aus. radsport-news.com, 16. Juni 2019, abgerufen am 26. Februar 2023. 
  2. 51-km-Solo: Van Baarle katapultiert sich in Ronde-Favoritenriege. In: radsport-news.com. 31. März 2021, abgerufen am 31. März 2021. 
  3. Van Baarle hat bei Paris-Roubaix den größten Motor. radsport-news.com, 17. April 2022, abgerufen am 26. Februar 2023. 
  4. Van Baarle mit Instinkt und Soloritt zum Omloop-Triumph. radsport-news.com, 25. Februar 2023, abgerufen am 26. Februar 2023. 

1896 Josef Fischer | 1897, 1898 Maurice Garin | 1899 Albert Champion | 1900 Émile Bouhours | 1901, 1902 Lucien Lesna | 1903, 1904 Hippolyte Aucouturier | 1905 Louis Trousselier | 1906 Henri Cornet | 1907 Georges Passerieu | 1908 Cyrille Van Hauwaert | 1909, 1910, 1911 Octave Lapize | 1912, 1914 Charles Crupelandt | 1913 François Faber | 1915–1918 nicht ausgetragen | 1919, 1921 Henri Pélissier | 1920 Paul Deman | 1922 Albert Dejonghe | 1923 Heiri Suter | 1924 Jules Vanhevel | 1925 Félix Sellier | 1926 Julien Delbecque | 1927 Georges Ronsse | 1928 André Leducq | 1929 Charles Meunier | 1930 Julien Vervaecke | 1931, 1934, 1935 Gaston Rebry | 1932 Romain Gijssels | 1933 Sylvère Maes | 1936 Georges Speicher | 1937 Jules Rossi | 1938 Lucien Storme | 1939 Émile Masson junior | 1940–1942 nicht ausgetragen | 1943 Marcel Kint | 1944 Maurice Desimpelaere | 1945 Paul Maye | 1946, 1947 Georges Claes | 1948, 1952 Rik Van Steenbergen | 1949 Serse CoppiAndré Mahé | 1950 Fausto Coppi | 1951 Antonio Bevilacqua | 1953 Germain Derycke | 1954 Raymond Impanis | 1955 Jean Forestier | 1956 Louison Bobet | 1957 Fred De Bruyne | 1958 Leon Vandaele | 1959 Noël Foré | 1960 Pino Cerami | 1961, 1962, 1965 Rik Van Looy | 1963 Emile Daems | 1964 Peter Post | 1966 Felice Gimondi | 1967 Jan Janssen | 1968, 1970, 1973 Eddy Merckx | 1969 Walter Godefroot | 1971 Roger Rosiers | 1972, 1974, 1975, 1977 Roger De Vlaeminck | 1976 Marc Demeyer | 1978, 1979, 1980 Francesco Moser | 1981 Bernard Hinault | 1982 Jan Raas | 1983 Hennie Kuiper | 1984, 1986 Sean Kelly | 1985, 1991 Marc Madiot | 1987 Eric Vanderaerden | 1988 Dirk Demol | 1989 Jean-Marie Wampers | 1990 Eddy Planckaert | 1992, 1993 Gilbert Duclos-Lassalle | 1994 Andrej Tschmil | 1995, 1998 Franco Ballerini | 1996, 2000, 2002 Johan Museeuw | 1997 Frédéric Guesdon | 1999 Andrea Tafi | 2001 Servais Knaven | 2003 Peter Van Petegem | 2004 Magnus Bäckstedt | 2005, 2008, 2009, 2012 Tom Boonen | 2006, 2010, 2013 Fabian Cancellara | 2007 Stuart O’Grady | 2011 Johan Vansummeren | 2014 Niki Terpstra | 2015 John Degenkolb | 2016 Mathew Hayman | 2017 Greg Van Avermaet | 2018 Peter Sagan | 2019 Philippe Gilbert | 2020 wegen der COVID-19-Pandemie abgesagt | 2021 Sonny Colbrelli | 2022 Dylan van Baarle | 2023, 2024 Mathieu van der Poel

1962 Ab Geldermans | 1991, 1999, 2001 Bart Voskamp | 1992 Arnold Stam | 1993 Jos Wolfkamp | 1994 Mario Gutte | 1995, 1997 Erik Breukink | 1996, 2000, 2002 Erik Dekker | 1998 Patrick Jonker | 2003 Maarten den Bakker | 2004, 2005 Thomas Dekker | 2006, 2007, 2009, 2011 Stef Clement | 2008 Lars Boom | 2010, 2019, 2023 Jos van Emden | 2012, 2013 Lieuwe Westra | 2014, 2016, 2017, 2021 Tom Dumoulin | 2015 Wilco Kelderman | 2018 Dylan van Baarle | 2022 Bauke Mollema

Die Resultate sind nicht vollständig.

1888 H. W. van Raden | 1889 W. G. Delbaere | 1890 Henri Raland | 1891 Carel Koning | 1892 Henk van de Griendt | 1893, 1894 Jaap Eden | 1895, 1896 Willem van der Mey | 1904 Jan de Groot | 1906 Gerrit van Vliet | 1907 Jan Tulleken | 1908 Adrie Slot | 1909, 1914 Chris Kalkman | 1910 Henk Tamse | 1911 Krijn Schippers | 1912 Cees Erkelens | 1913, 1919, 1920 Frits Wiersma | 1915, 1917, 1918, 1921, 1925 Jorinus van der Wiel | 1916, 1926 Klaas van Nek | 1922 Herman Nankman | 1923, 1924 Piet Ikelaar | 1927 Joep Franssen | 1928, 1929 Hans Bockkom | 1930 Janus Braspennincx | 1931, 1934 Cesar Bogaert | 1932, 1935 Marinus Valentijn | 1933 Thijs van Oers | 1936 Kees Pellenaars | 1937, 1942 John Braspennincx | 1939 Janus Hellemons | 1940, 1941 Louis Motké | 1938, 1943, 1945 Theo Middelkamp | 1944, 1948, 1950, 1953 Gerrit Schulte | 1946 Bouk Schellingerhoudt | 1947, 1949 Sjef Janssen | 1951, 1952 Hans Dekkers | 1954 Adri Voorting | 1955 Thijs Roks | 1956, 1957 Wim van Est | 1958 Jef Lahaye | 1959 Piet Damen | 1960, 1961 Bas Maliepaard | 1962 Ab Geldermans | 1963 Peter Post | 1964, 1965 Jo de Roo | 1966 Gerben Karstens | 1967 Sieger disqualifiziert1 | 1968 Evert Dolman | 1969 Jacques Frijters | 1970 Peter Kisner | 1971, 1973 Joop Zoetemelk | 1972 Tino Tabak | 1974 Cees Priem | 1975 Hennie Kuiper | 1976, 1983, 1984 Jan Raas | 1977 Fedor den Hertog | 1978, 1979 Henk Lubberding | 1980, 1982 Johan van der Velde | 1981, 1985 Jacques Hanegraaf | 1986 Jos Lammertink | 1987 Adrie van der Poel | 1988 Peter Pieters | 1989 Frans Maassen | 1990 Peter Winnen | 1991, 1994 Steven Rooks | 1992 Tristan Hoffman | 1993 Erik Breukink | 1995 Servais Knaven | 1996, 1999 Maarten den Bakker | 1997, 1998, 2006 Michael Boogerd | 2000, 2005 Léon van Bon | 2001 Jans Koerts | 2002 Stefan van Dijk | 2003 Rudie Kemna | 2004 Erik Dekker | 2007, 2009 Koos Moerenhout | 2008 Lars Boom | 2010, 2012, 2015 Niki Terpstra | 2011 Pim Ligthart | 2013 Johnny Hoogerland | 2014 Sebastian Langeveld | 2016 Dylan Groenewegen | 2017 Ramon Sinkeldam | 2018, 2020 Mathieu van der Poel | 2019 Fabio Jakobsen | 2021 Timo Roosen | 2022 Pascal Eenkhoorn | 2023 Dylan van Baarle

1 
Sieger Evert Dolman wurde wegen Dopings disqualifiziert.
Personendaten
NAME Baarle, Dylan van
KURZBESCHREIBUNG niederländischer Radrennfahrer
GEBURTSDATUM 21. Mai 1992
GEBURTSORT Voorburg