Moluskum berjangkit

Moluskum berjangkit
Nama lain	Ketuat air
Lesi berwarna daging, berbentuk kubah dan mutiara
Pengkhususan	Dermatologi
Gejala	Kecil, timbul, merah jambu dengan lesung pipit di tengah[1]
Permulaan biasa	Kanak-kanak berumur 1 hingga 10 tahun[2]
Tempoh	Biasanya 6-12 bulan, boleh bertahan sehingga empat tahun[1]
Jenis	MCV-1, MCV-2, MCV-3, MCV-4[3]
Punca	Moluskum berjangkit tersebar melalui sentuhan langsung atau objek tercemar[4]
Faktor risiko	Sistem imun yang lemah, dermatitis atopik, tempat tinggal yang sesak atau padat[2]
Kaedah diagnosis	Berdasarkan keadaan luaran[3]
Diagnosis pembezaan	Ketuat, herpes simplex, cacar air, folikulitis[5]
Pencegahan	Mencuci tangan, tidak berkongsi barangan peribadi[6]
Rawatan	Tiada, pembekuan, membuka lesi dan mengikis bahagian dalam, terapi laser[7]
Rawatan perubatan	Cimetidine, podophyllotoxin[7]
Kekerapan	122 Juta / 1.8% (2010)[8]
sunting

Molluskum berjangkit ( MC ), kadang-kadang dipanggil ketuat air, adalah jangkitan virus pada kulit yang mengakibatkan lesi merah jambu kecil timbul dengan lesung pipit di tengah. ^[1] Ia boleh menyebabkan berlakunya kegatalan dan muncul sama ada satu atau lebih. ^[1] Ia boleh muncul pada mana-mana bahagian kulit dengan perut, kaki, lengan, leher, kawasan kemaluan dan muka adalah yang paling biasa. ^[1] Lesi akan mula muncul sekitar tujuh minggu selepas jangkitan. ^[3] Ia biasanya hilang dalam masa setahun tanpa parut . ^[1]

Jangkitan ini disebabkan oleh virus pox yang dipanggil virus molluscum contagiosum (MCV). ^[1] Virus ini dapat tersebar melalui sentuhan langsung, termasuk aktiviti seksual, atau melalui objek tercemar seperti tuala. ^[4] Ia juga boleh tersebar ke bahagian lain anggota badan pesakit yang dijangkiti itu sendiri. ^[4] Faktor risiko termasuk sistem imun yang lemah, dermatitis atopik, dan tinggal di persekitaran yang padat. ^[2] Selepas sembuh dari jangkitan, kemungkinan untuk jangkitan semula adalah tinggi. ^[9] Diagnosis biasanya berdasarkan penampilan lesi. ^[3]

Langkah pencegahan antara lain ialah dengan mencuci tangan dan tidak berkongsi barangan peribadi. ^[6] Walaupun rawatan perubatan tidak diperlukan, pesakit mungkin ingin membuang lesi ini atas faktor penampilan ataupun mengelakkan jangkitan. ^[7] Pembuangan boleh dilakukan dengan pembekuan, terapi laser, atau membuka lesi dan mengikis bahagian dalam. ^[7] Mengikis luka boleh, bagaimanapun, mengakibatkan parut . ^[9] Ubat cimetidine melalui mulut, atau podophyllotoxin, cantharidin atau krim kalium hidroksida yang digunakan pada kulit, juga boleh digunakan. ^{[7] [10]}

Kira-kira 122 juta orang di seluruh dunia telah terjejas oleh molluscum contagiosum pada 2010 (1.8% daripada populasi). ^[8] Ia kerap terjadi pada kanak-kanak berumur antara satu dan sepuluh tahun. ^[2] Mengalami jangkitan bukanlah sebab untuk menghalang kanak-kanak dari bersekolah atau penjagaan anak. ^[11]

Rujukan