Cortison

Cortison
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cortison
Algemeen
Molecuulformule	C21H28O5
IUPAC-naam	(8S,9S,10R,13S,14S,17R)-17-hydroxy- 17-(2-hydroxyacetyl)-10,13-dimethyl-1,2,6,7, 8,9,12,14,15,16-decahydrocyclopenta[a] fenantreen-3,11-dion
Andere namen	cortisone, 17,21-dihydroxypregn-4-een-3,11,20-trion
Molmassa	360,46 g/mol
SMILES	C[C@]12CCC(=O)C=C1CC [C@@H]3[C@@H]2C(=O)C[C@]4 ([C@H]3CC[C@@]4(C(=O)CO)O)C
CAS-nummer	53-06-5
EG-nummer	200-162-4
PubChem	222786
Wikidata	Q423185
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Smeltpunt	220-224 °C
Oplosbaarheid in water	0,25 g/L
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Cortison is een natuurlijk steroïdhormoon dat in de lever snel wordt omgezet in het natuurlijke bijnierschorshormoon hydrocortison (cortisol). Cortison kan ook synthetisch gemaakt worden. Aan het eind van de jaren 40 van de 20e eeuw ontdekte men dat cortison zeer werkzaam is tegen bepaalde gevallen van artritis.

De werking bleek echter slechts van tijdelijke aard. Bovendien heeft cortison een aantal ongewenste bijwerkingen.

Vandaag de dag bestaan er voor de behandeling van reumatoïde artritis en astma betere geneesmiddelen, bijvoorbeeld de steroïden prednison en prednisolon. Cortison wordt daarom vrijwel niet meer gebruikt.