Marten Fortuyn

Marten Fortuyn
Marten Fortuyn in 2012
Algemene informatie
Volledige naam Marten Simon Fortuyn
Geboren 10 mei 1943
Overleden 10 september 2016
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Bekend van Pim Fortuyn
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Marten Simon Fortuyn (Wormerveer,[1][2] 10 mei 1943 – Hoogstraten, 10 september 2016[3]) was een Nederlands ondernemer. Hij was de oudste broer van de in 2002 vermoorde politicus Pim Fortuyn. Na die moord trad hij op als woordvoerder van de familie Fortuyn en als politiek adviseur.

Jeugd, opleiding en carrière

Fortuyn groeide op als oudste zoon in een rooms-katholiek gezin met in totaal zes kinderen.[4] Hij werd voornamelijk opgevoed door zijn moeder, daar zijn vader werkzaam was in het katholieke verenigingsleven en daardoor vaak afwezig was.

Fortuyn volgde de hbs aan het Mendelcollege in Haarlem-Noord.[5] Hij was een tijdlang in dienst bij Johnson & Johnson en ondersteunde daarna als zelfstandig ondernemer Oost-Europese bedrijven bij hun privatisering.[5]

Politiek

Fortuyn kreeg in 2002 landelijke bekendheid na de moord op zijn broer Pim. Hij trad vervolgens een tijdlang op de voorgrond als vertegenwoordiger van de familie Fortuyn.[6] Hij werd kort na de moord op zijn broer door de LPF gevraagd om zijn broer op te volgen als partijleider, maar vond zichzelf hier niet geschikt voor.[7] Enkele weken na de moord op zijn broer Pim verzocht Fortuyn om het aftreden van minister Klaas de Vries, die hij politiek verantwoordelijk hield voor het gebrek aan beveiliging van zijn broer.[8]

In september 2003 probeerde Fortuyn de uitvoering van een opera te laten boycotten, omdat deze Volkert van der Graaf, de moordenaar van zijn broer, zou verheerlijken.[9] Nadat Fortuyn de opera gezien had, trok hij zijn protest in.[10] Naar aanleiding hiervan werd hij in het televisieprogramma Kopspijkers gepersifleerd door Paul Groot.[11]

In oktober 2003 keerde Fortuyn, evenals zijn broer Simon, de LPF de rug toe, na de bestuurlijke chaos in deze partij.[12] In 2004 raakte hij als adviseur betrokken bij de politieke partij Onze Nieuwe Samenleving Nederland.[13] In 2006 probeerde hij te voorkomen dat de LPF onder de naam Lijst 5 Fortuyn zou meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen 2006, op basis van de merknaam Fortuyn, die hij gedeponeerd had. Dit beroep werd door de Raad van State verworpen.[14]

In 2007 bood Fortuyn steun aan de Vlaamse politicus Jean-Marie Dedecker en diens partij de LDD.[15][16]

In 2007 deed Fortuyn aangifte van dood door schuld tegen Klaas de Vries en Benk Korthals, die respectievelijk minister van Binnenlandse Zaken en Justitie waren ten tijde van de moord op zijn broer. Hij stelde hen verantwoordelijk voor de falende beveiliging en de technische evaluatie hiervan, die in zijn ogen slecht was uitgevoerd.[17] Het OM liet hierop weten hier geen bevoegdheid in te hebben, omdat enkel de Kroon en de Tweede Kamer bevoegd zijn de procureur-generaal bij de Hoge Raad te gelasten strafvervolging in te stellen tegen een minister.[18]

Fortuyn hield op 2 mei 2014 in Rotterdam samen met Stichting Beeld van Pim, Stichting Vrienden van Pim Fortuyn en zijn broer Simon een demonstratie tegen de vrijlating van Volkert van der Graaf op die dag. Hij reikte hierbij vlaggen uit met daarop de tekst "Laten wij waken over de vrijheid van spreken" en verzocht iedereen deze vlag jaarlijks op 6 mei, de dag van de moord op Pim Fortuyn, halfstok te hangen.[19]

Boeken

Fortuyn werkte mee aan het boek Autobiografie van een babyboomer, dat een hernieuwde en aangevulde uitgave was van het boek Babyboomers, autobiografie van een generatie, dat Pim Fortuyn in 1998 schreef.[20]

In 2012 werkte hij mee aan het boek 10 jaar zonder Pim van Joost Eerdmans en Martijn van Winkelhof.[21]

Persoonlijk leven en overlijden

Fortuyn woonde in Hoogstraten.[22] Hij was getrouwd en had uit dit huwelijk twee dochters en een zoon.[23] In 2016 werd Fortuyn vanwege zijn mentale gesteldheid opgenomen in een gesloten psychiatrische afdeling. Hij overleed op 73-jarige leeftijd, nadat hij gewond was geraakt bij een poging de kliniek waarin hij was opgenomen te ontvluchten. Hij had eerder bepaald niet gereanimeerd te willen worden.[24][25][26]

Trivia

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Burgerlijke Stand Zaandam. Dagblad voor Noordholland (15 mei 1943). Geraadpleegd op 5 december 2015.
  2. Leonard Ornstein, De jonge Fortuyn. Bezige Bij (2012). Geraadpleegd op 5 december 2015.
  3. Marten Fortuyn (73) overleden na ontsnappingspoging. NRC (11 september 2016). Gearchiveerd op 2 maart 2021.
  4. Larissa Pans, Pim heeft me beroofd van mijn identiteit. NRC (28 april 2014). Gearchiveerd op 30 oktober 2014. Geraadpleegd op 29 oktober 2014.
  5. a b Wytzes, Liesbeth, Pim Fortuyn - Oprecht en onmogelijk 1. Elsevier (13 juli 2002). Gearchiveerd op 9 november 2014. Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  6. Wagendorp, Bert, Broer-van-Pim-zijn is een taak voor Marten. De Volkskrant (15 april 2003). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  7. Stam, Jaap, LPF zocht leider in broer Fortuyn. De Volkskrant (24 juni 2002). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  8. Broer Fortuyn wil aftreden De Vries. Trouw (4 juni 2002). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  9. Marten Fortuyn is tegen 'Doop'. NRC (23 september 2003). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  10. Takken, Wilfred, Marten Fortuyn kijkt en begrijpt. NRC (29 september 2003). Gearchiveerd op 30 oktober 2014. Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  11. Cabaret: Marten Fortuyn, Gerard Cox, Maxime Verhagen. VARA (2003). Gearchiveerd op 8 december 2015. Geraadpleegd op 5 december 2015.
  12. Ook Marten Fortuyn weg bij LPF. Trouw (11 oktober 2003). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  13. Jogy, ONS Nederland opvanghuis voor gefrustreerde LPF-ers. Hersenspinsels & Kronkels (25 april 2005). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  14. Borsje, Erik, LPF mag naam 'Fortuyn' voeren. AD (4 oktober 2006). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  15. Broer Fortuyn steunt LDD. Het Nieuwsblad (5 juni 2007). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  16. Broer Fortuyn helpt nieuwe Belgische partij. De Volkskrant (5 juni 2007). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  17. Dijkman, Anna, Marten Fortuyn doet aangifte tegen ministers. Elsevier (7 juni 2007). Gearchiveerd op 9 november 2014. Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  18. OM kan ministers niet vervolgen voor dood Fortuyn. Trouw (27 juni 2007). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  19. Berkel, Michiel van, Broer Pim Fortuyn tipt Volkert. SP!TS (2 mei 2014). Gearchiveerd op 30 oktober 2014. Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  20. Autobiografie van een babyboomer. Karakter Uitgevers. Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  21. 'Lessen van Pim Fortuyn geleerd'. nu.nl (17 april 2012). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  22. Broer Pim Fortuyn: "Door de moord ben ik alles kwijt". De Morgen (30 april 2014). Geraadpleegd op 19 oktober 2014.
  23. Koolhoven, Martijn. De biecht van Marten Fortuyn. De Telegraaf (10 juni 2006) Geraadpleegd op 19 oktober 2014
  24. Marten Fortuyn, broer van Pim, overleden, NOS.nl, 11 september 2016. Gearchiveerd op 30 oktober 2022.
  25. Moord op Pim veranderde alles voor Marten Fortuyn, NOS.nl, 11 september 2016. Gearchiveerd op 25 november 2020.
  26. In Memoriam: Het leven van Pim was dat van Marten, Nederlands Dagblad, 13 september 2016
Mediabestanden
Zie de categorie Marten Fortuyn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bibliografische informatie