Sjoham

Sjoham
שֹׁהַם
Gemeente in Israël Vlag van Israël
Vlag van Sjoham
Sjoham (Israël)
Sjoham
Situering
District (mechoz) Centrum
Coördinaten 31° 60′ NB, 34° 57′ OL
Algemeen
Inwoners
(2016)
20.740
Portaal  Portaalicoon   Israël

Sjoham of Shoham (Hebreeuws: שֹׁהַם, letterlijk onyx) is een plaats en gemeente in het Israëlische district Centrum. Evenals Nofekh, Bareket en Ahlama (de vroegere naam van Beit Arif) is de plaatsnaam afgeleid van een van de twaalf stenen waarmee de chosjen bekleed was, de heilige borstplaat die gedragen werd door de Joodse hogepriester (Exodus 28:20[1]). In 2016 had Sjoham 20.740 inwoners[2].

Geschiedenis

In 1965 ontstond het eerste plan voor de stichting van een woonplaats op de plek waar nu Sjoham ligt, met als doel het huisvesten van immigranten uit Zuid-Amerika[3].

In de jaren werd door toenmalig Israëlisch minister van Volkshuisvesting Ariel Sharon opnieuw een plan voorgesteld voor de bouw van een woonplaats in dit gebied. De bouw van Sjoham begon in 1993, toen de eerste 300 woningen werden gerealiseerd. Daarna groeide de bevolking snel. In 1995 had Sjoham 3.100 inwoners en in 2014 werd de kaap van 20.000 inwoners overschreden.

Leefomgeving

Wonen in Sjoham wordt in Israël veelal gezien als statussymbool. De sociaaleconomische status van de bevolking is bovengemiddeld. Sjoham wordt vaak beschouwd als aantrekkelijke woonplaats vanwege het dorpse karakter in combinatie met goede winkel- en onderwijsvoorzieningen en de mogelijkheid om naar Tel Aviv te pendelen[4].

Politiek

Burgemeesters van Sjoham:

  • Dov Shayish, 1993–1998
  • Shachar Ben Ami, 1998–2003
  • Gil Livneh, 2003–heden

Zicht op Sjoham

Bronnen

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Shoham op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

  1. [1] EO. Geraadpleegd op 16 augustus 2018
  2. [2] Israëlisch Centraal Bureau voor de Statistiek. Geraadpleegd op 16 augustus 2018
  3. [3] Jpress. Geraadpleegd op 16 augustus 2018
  4. [4] Haaretz. Geraadpleegd op 16 augustus 2018