Valentine de Villefort

Valentine de Villefort is een figuur in de roman De graaf van Monte-Cristo (1844) van Alexandre Dumas.

Ze is de enige dochter van Gérard de Villefort en Renée de Saint-Méran. Valentine is beeldschoon, eerlijk en oprecht. Valentine wordt tegen haar zin in door haar vader aan Franz d’Épinay uitgehuwelijkt terwijl zij verliefd is op Maximilien Morrel. Ze heeft nog een jong halfbroertje, Édouard de Villefort.

Haar grootvader, Noirtier de Villefort, plant een onterving van Valentine als zij met Franz D'Épinay zou trouwen. Het huwelijk wordt uiteindelijk door hem voorkomen. Omdat Valentine de enige erfgename is van de Saint-Mérans, wordt door haar stiefmoeder Heloïse de Villefort een poging gedaan haar te vergiftigen. Door tijdig ingrijpen van Monte-Cristo overleeft zij dit.

Monte-Cristo waakt 's nachts over haar en heeft daartoe de woning naast de woning van De Villefort gekocht. Via een geheime gang achter de boekenkast heeft Monte-Cristo toegang tot de slaapkamer van Valentine. Monte-Cristo ontdekt dat Heloïse de Villefort de schuldige is. Heloïse sluipt 's nachts de slaapkamer van Valentine binnen en druppelt gif in haar drinkwater. Monte-Cristo geeft haar een tegengif en spreekt met haar af dat zij vrij zal zijn om met Maximilien Morrel te trouwen als ze doet wat hij zegt.

Monte-Cristo zorgt ervoor dat Valentine in een kunstmatige dood terechtkomt teneinde haar stiefmoeder om de tuin te leiden. Ze wordt begraven in het familiegraf. De onwetende Maximilien is zeer aangeslagen en tracht zelfmoord te plegen. Monte-Cristo voorkomt dit en belooft Maximilien dat het goed komt. Monte-Cristo zorgt ervoor dat Valentine en Maximilien op het eiland Monte-Cristo terechtkomen en herenigt beiden daar. Aan Valentine en Maximilien laat hij een brief bezorgen door Jacopo. In de brief verzoekt Monte-Cristo Valentine het geld te doneren aan de armen aangezien het geld besmeurd is. In ruil daarvoor laat hij het paar zijn woningen te Auteuil en aan de Champs-Elysées na.

Stamboom