Żyła leży przyśrodkowo w stosunku do tętnicy pachowej, na którą częściowo zachodzi. Między nimi przebiegają: nerw piersiowy przyśrodkowy oraz pęczek przyśrodkowy splotu ramiennego z nerwem łokciowym i nerwem skórnym przyśrodkowym przedramienia (które z niego powstają). Nerw skórny przyśrodkowy ramienia jest położony przyśrodkowo od żyły, grupa boczna węzłów chłonnych pachowych bardziej z tyłu. Żyła posiada zastawki przeważnie usytuowane przy ujściach jej ważniejszych dopływów.
Znaczenie kliniczne
Przekrojona poprzecznie żyła zieje wskutek promienistego przebiegu włókien przytwierdzających jej błonę zewnętrzną do otoczenia. Sposób umocowania do obojczyka umożliwia tworzenie się zatorów powietrznych przy większych zranieniach.
Samorzutna zakrzepica żyły pachowej może być wynikiem nadmiernych, nienaturalnych ruchów kończyny w stawie ramiennym.
Bibliografia
Susan Standring: Gray's Anatomy. Elsevier, 2005, s. 845. ISBN 0-443-07168-3.
Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 383. ISBN 83-200-1628-2.
Richard S. Snell: Clinical Anatomy by Regions. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2007, s. 446. ISBN 0-7817-6404-1.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.