All-female band

Ten artykuł od 2019-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Ten artykuł dotyczy zespołów składających się wyłącznie z kobiet. Zobacz też: girls band (żeńskie zespoły wokalne).

All-female band (ang. w całości żeński zespół) – zespół składający się wyłącznie z muzyków płci żeńskiej. Pojęcie to jest mylone z girls band, czyli grupą muzyczną, gdzie kobiety udzielają się wokalnie, lub też z female-fronted band, czyli zespołem, w którym wokalistką jest kobieta, a na instrumentach grają mężczyźni. Nazwa all-female band jest używana głównie wobec zespołów rockowych.

Definicja all-female band powstała głównie po to, by pokazać różnice pomiędzy wykonawcami męskimi a żeńskimi. Często uważane jest to za przejaw seksizmu w muzyce[1][2].

Mimo iż kobiety wielokrotnie pojawiały się w muzyce w zespołach męskich (Janis Joplin, Grace Slick, siostry Ann i Nancy Wilson z Heart), to jednak nadal była potrzeba tworzenia całkowicie żeńskich zespołów muzycznych, nawet jeśli nie było to aprobowane przez krytyków i publikę.

Historia

Jednymi z pierwszych żeńskich zespołów były: The Liverbirds, Goldie and the Gingerbreads, Fanny, The Pleasure Seekers, The Ace of Cups i Birtha[3]. Grupy te pojawiały się już w latach 60. XX wieku i wykonywały głównie muzykę rockową. W drugiej połowie lat 70. popularnym zespołem był The Runaways[4][5][6].

Fala punk rocka przyniosła ze sobą takie zespoły jak The Slits, Kleenex i The Raincoats, oraz wiele female-fronted bands – X-Ray Spex i Blondie[7].

W latach 80. pojawiły się glam metalowe lub heavymetalowe formacje, takie jak Vixen, Girlschool, Madam X (zespół żeńsko-męski), Precious Metal, Rock Goddess i Phantom Blue.

Feministyczny styl muzyczny Riot Grrrl z lat 90. odniósł największy sukces na całym świecie i zainspirował wiele dziewczyn do tworzenia zespołów punkowych[8]. Wtedy pojawiły się takie zespoły jak Bikini Kill, Bratmobile, Heavens to Betsy, Babes in Toyland, Lunachicks i 7 Year Bitch[9]. Riot Grrl były wspierane przez takie grunge’owe formacje jak Nirvana czy Pearl Jam.

Współczesnym przykładem rockowych all-female bands są grupy Ex Hex, Haim, Girlpool i Stereopony[10].

W historii muzyki pojawiało się także wiele zespołów żeńskich grających pop, np. The Bangles.

Przypisy

  1. Amanda Drane: Women Rock: sexism and music go together like rock and roll. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)].
  2. Kayleigh Hughes: Are Mis-Gendered Band Names Ironic Or Sexist?. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].
  3. Lucy O’Brien: She Bop II: The Definitive History of Women in Rock, Pop and Soul. London: Continuum, 2002, s. 95. ISBN 978-0-8264-5776-9.
  4. Courtney E. Smith: Record Collecting for Girls: Unleashing Your Inner Music Nerd, One Album at a Time. Houghton Mifflin Harcourt, 2011, s. 31. ISBN 978-0-547-50223-6. [dostęp 2017-02-24].
  5. Tony Scavieli: Top 10 The Runaways Songs. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].
  6. David Chiu: The Runaways: Rock And Roll Provocateurs. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-19)].
  7. Flavorwire: 15 Essential Women Punk Icons. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-01)].
  8. Sara Marcus: Girls To The Front: The Real Story Of The Riot Grrrl Revolution. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)].
  9. PopMatters: Distort Me Deadly: Top 10 All-Female Punk Bands. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-19)].
  10. Billboard: 20 All-Female Bands You Should Know. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].