Andezyn
Andezyt – skała zbudowana między innymi z andezynu | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | mieszanina dwóch minerałów: albitu – glinokrzemian sodu (NaAlSi3O8) oraz anortytu – glinokrzemianem wapnia (CaAl2Si2O8) | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 6 | ||
Przełam | nierówny, muszlowy | ||
Łupliwość | doskonała dwukierunkowa | ||
Układ krystalograficzny | trójskośny | ||
Gęstość minerału | 2,6–2,77 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | biała lub szara | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty | ||
|
Andezyn – minerał z gromady krzemianów zaliczany do plagioklazów. Należy do grupy minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od Andów, gdzie pospolicie występuje.
Właściwości
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, najczęściej wrosłe, wykazujące zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, tworzy kryształy mieszane z albitem i anortytem.
Występowanie
Występuje w niektórych skałach magmowych (diorytach, andezytach, sjenitach, trachitach), w skalach metamorficznych (amfibolitach, gnejsach i łupkach krystalicznych).
Miejsca występowania: Francja, Włochy, Niemcy, Japonia, Finlandia, Czechy, Rosja, USA, RPA, Grenlandia.
W Polsce – występuje na Dolnym Śląsku, w Pieninach.
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe – służy do określania warunków i stopnia metamorfizmu
- ma znaczenie kolekcjonerskie
Zobacz też
Bibliografia
- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.
Linki zewnętrzne
- webmineral.com
- Britannica: science/andesine
- SNL: andesin
- Catalana: 0078259