Annei

Imię japońskie

Kanji	安寧天皇

Cesarz Japonii

Okres

od 31 sierpnia 549 p.n.e.
do 17 stycznia 510 p.n.e.

Poprzednik

Suizei

Następca

Itoku

Dane biograficzne

Data urodzenia

581 p.n.e.

Data śmierci

17 stycznia 510 p.n.e.

Miejsce spoczynku

Unebi-yama no hitsujisaru Mihodo no i no e no misasagi (Kashihara)

Ojciec

Suizei

Matka

Kawamatabime

Żona

Akutohime

Dzieci

Tokonetsuhikoirone no mikoto,
Ooyamatohikosukitomo no Mikoto,
Shikitsuhiko no Mikoto

Multimedia w Wikimedia Commons

Cesarz Annei (jap. 安寧天皇 Annei tennō; pol. "Łagodny"; ur. 581 p.n.e., zm. 17 stycznia 510 p.n.e.) – 3. cesarz Japonii^[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia^[2].

Annei był synem Suizeia i jego żony Kawamatabime (jap. 河俣毘売 Niewiasta w Nadmiarze Obsypana Dobrami). Według Kojiki za życia nosił imię Shikitsuhikotamademi no Mikoto (jap. 磯城津彦玉手看尊 Święty Młodzian z Panującego Rodu Dbały o Przymioty Duszy). Annei panował od 31 sierpnia 549 p.n.e. do 17 stycznia 510 p.n.e.^[3] Osiadł we dworze Ukiana w okręgu Katashio. Pojął za żonę Akutohime (jap. 阿久斗比売 Dziewczyna bez Skazy) z rodu zarządców okręgu Shiki. Miał z nią trzech synów:

Tokonetsuhikoirone no mikoto (jap. 常津彦某命 Najstarszy z Synów Słońca Który Zasnął na Wieki)
Ooyamatohikosukitomo no Mikoto (jap. 大倭日子鉏友命 lub 大日本彦耜友尊 Święte Oblicze Przez Które Prześwituje Dostojeństwo Syna Słońca i na Którym Szczodrze Gości Wspaniały Uśmiech)
Shikitsuhiko no Mikoto (jap. 磯城津彦命 Święty Młodzian z Panującego Rodu)

Zgodnie z Kojiki przeżył 49 lat, co jest sporą różnicą w porównaniu z danymi biograficznymi z Nihongi. Mauzoleum cesarza Annei znajduje się w Kashihara. Nazywa się ono Unebi-yama no hitsujisaru Mihodo no i no e no misasagi^[4].

Przypisy

↑ Kunaichō: 安寧天皇 (3)
↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 4; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial Family of Japan, p. 29.
↑ Titsingh, p. 28; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
↑ Ponsonby-Fane, p. 418.

Bibliografia

Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto, Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691

Cesarze Japonii

Epoka
Genshi (legendarna)

Okres Jōmon	Jimmu Suizei Annei Itoku Kōshō Kōan
Okres Yayoi	Kōrei Kōgen Kaika Sujin Suinin Keikō Seimu Chūai Jingū

Epoka
Kodai

Okres Kofun	Ōjin (270–310) Nintoku (313–399) Richū (400–405) Hanzei (406–410) Ingyō (411–453) Ankō (453–456) Yūryaku (456–479) Seinei (480–484) Kenzō (485–487) Ninken (488–498) Buretsu (498–506) Keitai (507–531) Ankan (531–536) Senka (536–539)
Okres Asuka	Kinmei (539–571) Bidatsu (572–585) Yōmei (585–587) Sushun (587–592) Suiko (593–628) Jomei (629–641) Kōgyoku (642–645) Kōtoku (645–654) Kōgyoku (655–661) Tenji (661–672) Kōbun (672) Tenmu (672–686) Jitō (686–697) Mommu (697–707) Gemmei (707–715)
Okres Nara	Genshō (715–724) Shōmu (724–749) Kōken (749–758) Junnin (758–764) Shōtoku (764–770) Kōnin (770–781) Kammu (781–806)
Okres Heian	Heizei (806–809) Saga (809–823) Junna (823–833) Ninmyō (833–850) Montoku (850–858) Seiwa (858–876) Yōzei (876–884) Kōkō (884–887) Uda (887–897) Daigo (897–930) Suzaku (930–946) Murakami (946–967) Reizei (967–969) En’yū (969–984) Kazan (984–986) Ichijō (986–1011) Sanjō (1011–1016) Go-Ichijō (1016–1036) Go-Suzaku (1036–1045) Go-Reizei (1045–1068) Go-Sanjō (1068–1073) Shirakawa (1073–1087) Horikawa (1087–1107) Toba (1107–1123) Sutoku (1123–1142) Konoe (1142–1155) Go-Shirakawa (1155–1158) Nijō (1158–1165) Rokujō (1165–1168) Takakura (1168–1180) Antoku (1180–1185) Go-Toba (1183–1198)

Epoka
Chūsei

Okres Kamakura	Tsuchimikado (1198–1210) Juntoku (1210–1221) Chūkyō (1221) Go-Horikawa (1221–1232) Shijō (1232–1242) Go-Saga (1242–1246) Go-Fukakusa (1246–1260) Kameyama (1260–1274) Go-Uda (1274–1287) Fushimi (1287–1298) Go-Fushimi (1298–1301) Go-Nijō (1301–1308) Hanazono (1308–1318) Go-Daigo (1318–1339)
Dwór północny i południowy	Kōgon (1331–1333) Kōmyō (1336–1348) Sukō (1348–1351) bezkrólewie Go-Kōgon (1352–1371) Go-En’yū (1371–1382) Go-Komatsu (1382–1392)
Okres Muromachi	Go-Murakami (1339–1368) Chōkei (1368–1383) Go-Kameyama (1383–1392) Go-Komatsu (1392–1412) Shōkō (1412–1428) Go-Hanazono (1428–1464) Go-Tsuchimikado (1464–1500) Go-Kashiwabara (1500–1526) Go-Nara (1526–1557)
Okres Azuchi-Momoyama	Ōgimachi (1557–1586) Go-Yōzei (1586–1611)

Epoka
Kinsei

Okres Edo	Go-Mizunoo (1611–1629) Meishō (1629–1643) Go-Kōmyō (1643–1654) Go-Sai (1655–1663) Reigen (1663–1687) Higashiyama (1687–1709) Nakamikado (1709–1735) Sakuramachi (1735–1747) Momozono (1747–1762) Go-Sakuramachi (1762–1771) Go-Momozono (1771–1779) Kōkaku (1780–1817) Ninkō (1817–1846) Kōmei (1846–1867)