Branimir Chorwacki

Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Branimir chorwacki

Branimir, pomnik w Ninie (Chorwacja)

książę Chorwacji

Okres

od 879
do 892

Dane biograficzne

Dynastia

Domagojewiczów

Data śmierci

892

Multimedia w Wikimedia Commons

Branimir (zm. 892) z dynastii Domagojewiczów, uznany przez Papieża Jana VIII za księcia Chorwacji (Dux Chroatorum). Panował w latach 879–892. Do jego największych zasług należało zachowanie niezależności swojego księstwa od Franków i Bizancjum.

W roku 879 w Kninie poprzedni władca – Zdesław – zginął w walce z Branimirem^{[potrzebny przypis]}. Branimir uzyskał poparcie papiestwa, które niechętnie patrzyło jak Chorwacja wpada w bizantyjską strefę wpływów^{[potrzebny przypis]}. 21 maja tego samego roku papież legitymizuje władzę Domagojewicza (potwierdzenie 7 czerwca)^{[potrzebny przypis]}. Oznaczało to akceptację istnienia państwa chorwackiego jako legalnego państwa. Wenecja została przez to zmuszona uznać uległość wobec Branimira i płaciła 710 dukatów daniny. W roku 880 chorwackie siły zbrojne stały się eskortą papieża w tym regionie^{[potrzebny przypis]}.

Podczas panowania Branimira biskupstwo Nin zostało uznane przez papiestwo. Arcybiskup Splitu chciał uzależnienia państwa od Konstantynopola, co było sprzeczne z wizją księcia. W wyniku intryg kościelnych i dworskich biskupstwo Nin przeistoczyło się w arcybiskupstwo Splitu, degradując poprzedniego arcybiskupa. Ingerencja władzy świeckiej w sprawy duchowe spowodowała pogorszenie stosunków z Rzymem. Kolejne pogorszenie relacji spowodowały uznanie przez Domagojewicza języka starocerkiewnosłowiańskiego na równi z łaciną w liturgii^{[potrzebny przypis]}.

Jego imię może oznaczać "obrońca pokoju", gdyż "mir" oznacza pokój. Obecnie Order Księcia Branimira jest jednym z najwyższych orderów chorwackich.

Władcy Chorwacji

Wczesne średniowiecze

Księstwo Dolnopanońskie

Ljudevit (ok. 810–823)
Ratimir (ok. 829–ok. 838)
Braslav (ok. 880–ok. 897/898)

Chorwacja Dalmatyńska

Wyszesław (II poł VIII w./początek IX w.)
Borna (II poł. VIII w./początek IX w.–820/821)
Władysław (ok. 820–ok. 835)
Misław (ok. 835/839–ok. 845/852)
Trpimir I (ok. 845/852–ok. 864)
Zdesław (864–864)
Domagoj (864–ok. 876)
Ilijko (ok. 876–878)
Zdesław (878–879)
Branimir (879–ok. 888/892)
Muncimir (ok. 888/892–ok. 910/914)
Tomisław (ok. 910/914–ok. 928/930)

Królestwo Chorwacji

Trpimirowicze	Tomisław I (910–928, król od 925) Trpimir II (928–935) Krzesimir I (935–945) Mirosław (945–949) Michał Krzesimir II (949–969) Stefan Držislaw (969–995) Świętosław Suronja (997–1000) Gojsław (1000–1020) Krzesimir III (1000–1030) Stefan I Krzesimirowicz (1030–1058) Piotr Krzesimir IV (1058–1075) Dymitr Zwonimir (1075–1088) Stefan II (1088–1091)
Svačic	Piotr (1093–1097)

Królestwo Chorwacji
(w unii z Węgrami)

Arpadowie	Koloman Uczony (1102–1116) Stefan II (1116–1131) Bela II Ślepy (1131–1141) Gejza II (1141–1162) Stefan III (1162–1162) Władysław II (1162–1163) Stefan IV (1163–1165) Stefan III (1163–1172) Bela III (1172–1196) Emeryk (1196–1204) Władysław III (1204–1205) Andrzej II (1205–1235) Bela IV (1235–1270) Stefan V (1270–1272) Władysław IV Kumańczyk (1272–1290) Andrzej III (1290–1301)
Przemyślidzi	Wacław Czeski (Władysław V) (1301–1305)
Wittelsbachowie	Otton (Bela V) (1305–1308)
Andegawenowie	Karol Martel Andegaweński (tytularny 1290–1295) Karol I Robert (1310–1342) Ludwik I Wielki (1342–1382) Maria I (1382–1385) Karol II Mały (1385–1386) Maria I (1386–1395)
Luksemburgowie	Zygmunt (1387–1437)
Andegawenowie	Władysław Neapolitański (tytularny 1403–1414)
Habsburgowie	Albrecht I (1437–1439)
Jagiellonowie	Władysław I (1440–1444)
Habsburgowie	Władysław V Pogrobowiec (1444–1457)
Hunyady	János Hunyady (regent 1446–1453) Maciej Korwin (1458–1490)
Jagiellonowie	Władysław II (1490–1516) Ludwik II (1516–1526)
Zapolyowie	Jan I (1526–1540) Jan II Zygmunt (1540–1571)
Habsburgowie	Ferdynand I (1526–1564) Maksymilian II (1564–1576) Rudolf I (1576–1608) Maciej II (1608–1619) Ferdynand II (1619–1637) Ferdynand III (1637–1657) Ferdynand IV (1647–1654) Leopold I (1657–1705) Józef I (1705–1711) Karol III (1711–1740) Maria II Teresa (1740–1780)
Habsburgowie- Lotaryńscy	Józef II (1780–1790) Leopold II (1790–1792) Franciszek I (1792–1835) Ferdynand V (1835–1848) Franciszek Józef I (1848–1916) Karol IV (1916–1918)