Celownik PU
 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | Charkowska Fabryka Nr. 3 w Charkowie i Fabryka Nr. 357 "Progress" w Leningradzie | ||
| Rodzaj | Celownik optyczny | ||
| Historia | |||
| Produkcja | 1940 do teraz | ||
| Wyprodukowano | do końca wojny ponad 500 tysięcy | ||
| Dane techniczne | |||
| Wymiary | |||
| Długość | 169 mm | ||
| Wysokość | 40 mm | ||
| Masa | |||
| wyposażenia dodatkowego | 270 g | ||
| |||
Celownik PU (ros. ПУ) – radziecki celownik optyczny z okresu II wojny światowej.
Historia
Celownik PU skonstruowano do współdziałania z wyborową wersją karabinu samopowtarzalnego SWT 40[1]. Po zakończeniu produkcji wersji wyborowej SWT-40 w 1942 r., celowniki PU przystosowano do montażu na wyborowych wersjach karabinów powtarzalnych Mosin wz. 1891/30. Celowniki te cieszyły się dużą popularnością i do końca wojny wyprodukowano ich ponad 500 000[2]. Przez pewien czas używano ich również po zakończeniu wojny, zarówno w Armii Radzieckiej, jak i w innych państwach bloku wschodniego (m.in. w Ludowym Wojsku Polskim), po czym zostały zastąpione nowocześniejszymi celownikami. Mimo to celowniki PU nadal produkowane są na użytek cywilny, gdzie znajdują zastosowanie w sporcie oraz myślistwie.
Budowa
Celownik PU posiada powiększenie 3,5 x 22 i pole widzenia 4,5 stopnia, a jego układ optyczny składa się z 9 soczewek. Na bębenku odległościowym znajduje się podziałka oznaczona liczbami od 1 do 13 – każdy stopień odpowiada odległości 100 metrów. Na bębenku kierunkowym umieszczone są w obu kierunkach podziałki od 0 do 10 ze znakiem + (plus) dla poprawek w prawo i ze znakiem - (minus) dla poprawek w lewo – każdy stopień odpowiada jednej tysięcznej (oznaczone są tylko stopnie 5 i 10).
-
Celownik PU na karabinie Mosin wz. 1891/30 w wersji wyborowej (wygięta rączka zamkowa nie zahacza o celownik przy przeładowaniu) -
Siatka celownicza PU -
Żołnierz Armii Andersa z karabinem SWT-40 wyposażonym w celownik optyczny PU
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Modrzewski: Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07275-2.
