Diego Fabbri
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 2 lipca 1911 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 sierpnia 1980 | ||
| Zawód, zajęcie | dramaturg, dziennikarz, scenarzysta filmowy | ||
| Narodowość | włoska | ||
| |||
Diego Fabbri (ur. 2 lipca 1911 w Forlì, zm. 14 sierpnia 1980 w Riccione) – włoski dramaturg, dziennikarz i scenarzysta filmowy.
Był aktorem teatralnym, redaktorem czasopisma i dyrektorem biura filmowego w Watykanie. W jego sztukach odnaleźć można silną inspirację chrześcijaństwem. Jego debiut artystyczny nastąpił w 1942 roku.
Był nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny do filmu Generał della Rovere (1959) Roberta Rosselliniego[1]. Zasiadał w jury konkursu głównego na 13. MFF w Cannes (1960).
Dzieła
- Inquisizione (Śledztwo, dramat 1950)
- Il seduttore (Uwodziciel, komedia 1951)
- Processo di famiglia (Proces wytoczony rodzinie, 1953/1954)
- Processo a Gesú (Proces Jezusa, 1955)
- La bugiarda (Kłamczucha 1956)
- Veglia d’armi (1956)
- Al Dio ignoto (Do nieznanego Boga 1980)
Przypisy
- ↑ Il generale Della Rovere: Awards. IMDb. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
Bibliografia
- Fabbri Diego: Processo a Gesú, TEN, Roma 1994
- Michał Misiorny: Współczesny teatr na świecie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1978
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 000000012103948X
- VIAF: 115048666
- LCCN: n85370922
- GND: 118682911
- BnF: 12028808r
- SUDOC: 028456203
- SBN: CFIV011285
- NLA: 35869853
- NKC: xx0012991
- BNE: XX1263153
- NTA: 068793596
- BIBSYS: 90082259
- CiNii: DA10020591
- PLWABN: 9810599894605606
- NUKAT: n2004038485
- J9U: 987007278747305171
- PTBNP: 195466
- CONOR: 76054883
- ΕΒΕ: 95012
- BLBNB: 000476231
- LIH: LNB:Cnhr;=CV
- Britannica: biography/Diego-Fabbri
- Treccani: diego-fabbri
- NE.se: diego-fabbri
- SNL: Diego_Fabbri
- Catalana: 0025696
- DSDE: Diego_Fabbri
- Hrvatska enciklopedija: 18789
