Gavrilo Princip

Gavrilo Princip
Гаврило Принцип
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1894
Obljaj

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1918
Terezin

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Princip (pośrodku w pierwszym rzędzie) na ławie oskarżonych w sprawie zamachu w Sarajewie. 5 grudnia 1914
Cela Principa w twierdzy w Terezinie

Gavrilo Princip (ur. 25 lipca 1894 w Obljaju, zm. 28 kwietnia 1918 w Terezinie) – serbski[1] (określający się jako Jugosłowianin[2]) nacjonalista z Bośni, członek niewielkiej organizacji Młoda Bośnia, powiązanej z serbską organizacją Czarna Ręka, sprawca zamachu w Sarajewie 28 czerwca 1914, w którym zginął arcyksiążę Franciszek Ferdynand.

Życiorys

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2017-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Młodość

Obljaj, BiH

Był synem listonosza i chłopki[3], miał ośmioro rodzeństwa. Szóstka z nich zmarła w dzieciństwie.

W następnych latach wyjechał na naukę do Sarajewa. W 1908 został wraz z kilkoma kolegami wyrzucony z miejscowego gimnazjum za zorganizowanie antyaustriackiej manifestacji. Później wyjechał do Serbii, gdzie w Belgradzie ukończył studia i nawiązał kontakty z grupą jugosłowiańskich nacjonalistów, należących do terrorystycznej siatki Młodej Bośni. Na drodze selekcji został wybrany do udziału w zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, ponieważ najlepiej strzelał. Na początku czerwca wraz z kilkoma innymi zamachowcami został przerzucony przez austro-węgierską granicę i udał się do Sarajewa.

Zamach na arcyksięcia Ferdynanda

28 czerwca 1914 w Sarajewie dokonał udanego zamachu na samochód z austriackim następcą tronu, arcyksięciem Franciszkiem Ferdynandem i jego małżonką Zofią von Chotek, strzelając do nich z pistoletu Browning M1910 kalibru 9x17 mm o numerze seryjnym 19074, który do dziś można obejrzeć w Heeresgeschichtliches Museum w Wiedniu. Zabójstwo arcyksięcia stało się pretekstem do wybuchu wojny, którą 28 lipca 1914 Austro-Węgry wypowiedziały Serbii. Konflikt, w który po obu stronach zaangażowały się liczne państwa, przeszedł do historii jako I wojna światowa.

Princip został ujęty bezpośrednio po zamachu, a podjęta przez niego próba samobójstwa przez połknięcie cyjanku nie powiodła się, gdyż źle przechowywana trucizna zwietrzała i nie zadziałała, a zamachowiec po jej zażyciu niemal natychmiast ją zwymiotował. W procesie w Sarajewie w 1914 został skazany na 20 lat ciężkiego więzienia – ze względu na młody wiek nie mógł zostać skazany na śmierć. W grudniu 1914 został osadzony w twierdzy w Terezinie wraz z dwoma członkami organizacji Czarna Ręka skazanymi za zamach w Sarajewie.

Z powodu ciężkich warunków w celi, zimna i wilgoci Princip zachorował na gruźlicę kości i zmarł 28 kwietnia 1918 o 18:30 w pokoju nr 33, w sektorze 13 więziennego szpitala. Tuż przed śmiercią na ścianie obok swojego łóżka wyrył napis Nasze duchy będą się błąkać po Wiedniu i straszyć jaśniepanów. Jego dwaj towarzysze zmarli jeszcze wcześniej. Ciało ekshumowano 2 czerwca 1920 i przewieziono do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców.

Ocena postępowania

W królewskiej, a później komunistycznej Jugosławii został uznany za narodowego bohatera. Jego imieniem nazywano główne ulice miast, mosty i szkoły. Po rozpadzie kraju jego prestiż zmalał, nazwano go terrorystą. Do dziś przez wielu Serbów jest czczony jako bohater narodowy[4].

W 2014 władze należącego do Republiki Serbskiej Wschodniego Sarajewa postawiły pomnik Principa[5].

Przypisy

  1. Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950
  2. „Yugoslavia as History” John R. Lampe, Cambridge University Press, 2nd Edition, Cambridge 2000., s. 90.
  3. Wirtualna Polska MediaW.P.M. S.A Wirtualna Polska MediaW.P.M., Gavrilo Princip - zabójca arcyksięcia Franciszka Ferdynanda [online], opinie.wp.pl, 29 czerwca 2014 [dostęp 2021-03-09]  (pol.).
  4. Terrorysta czy bohater? Gavrilo Princip - człowiek, który rozpętał I wojnę światową [online], wiadomosci.dziennik.pl, 28 czerwca 2014 [dostęp 2021-06-22]  (pol.).
  5. "Proszę, nie torturuj mnie zbyt długo", „TVN24.pl”, 15 lipca 2017 [dostęp 2017-07-16] .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000082051776
  • VIAF: 20592721
  • LCCN: n84174594
  • GND: 123563895
  • LIBRIS: rp36900951tjbpw
  • BnF: 145445958
  • SUDOC: 080187560
  • NKC: xx0087103
  • NTA: 073278041
  • BIBSYS: 90764416
  • Open Library: OL249909A
  • PLWABN: 9810659844105606
  • NUKAT: n2007094881
  • J9U: 987007279922505171
  • LNB: 000251584
  • NSK: 000104893
  • LIH: LNB:C0aK;=BF
  • WorldCat: lccn-n84174594
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3962281
  • Britannica: biography/Gavrilo-Princip
  • Treccani: gavrilo-princip
  • NE.se: gavrilo-princip
  • SNL: Gavrilo_Princip
  • VLE: gavrilo-princip
  • Catalana: 0052756
  • DSDE: Gavrilo_Princip