Giovanni Paparoni

Giovanni Paparoni
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Rzym

Data i miejsce śmierci

1153 (?)
Rzym (?)

Rektor Benewentu
Okres sprawowania

marzec 1140 – grudzień 1143 (?)

Legat papieski w Irlandii
Okres sprawowania

1151–1152

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Diakonat

18 grudnia 1143

Prezbiterat

18 marca 1151

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1143
Celestyn II

Kościół tytularny

S. Adriano (18 grudnia 1143)
S. Lorenzo in Damaso (3 marca 1151)

Giovanni Paparoni (zm. ok. 1153) – włoski kardynał, legat papieski w Irlandii.

Był krewnym papieża Innocentego II i sygnował jego bulle z 25 marca i 22 kwietnia 1138 roku jako subdiakon Świętego Kościoła Rzymskiego. W marcu 1140 został mianowany rektorem Benewentu. Nominację kardynalską (z tytułem diakona S. Adriano) otrzymał jednak dopiero od Celestyna II na konsystorzu w grudniu 1143. W marcu 1151 uzyskał promocję do rangi prezbitera S. Lorenzo in Damaso; krótko potem został mianowany legatem papieskim w Irlandii.

W 1152 roku przewodniczył synodowi w Kells, na którym zadecydowano o utworzeniu w Irlandii czterech metropolii: Armagh, Dublin, Cashel i Tuam. Uczestniczył w papieskich elekcjach w 1144, w 1145 i w 1153. 31 października 1153 roku po raz ostatni wystąpił jako sygnatariusz bulli papieskich. Zmarł prawdopodobnie pod koniec 1153 lub ewentualnie na początku 1154 roku.

Współczesny angielski kronikarz Jan z Salisbury przekazał dość negatywny obraz tego kardynała. Według niego w 1151 roku doszło do konfliktu kardynała Paparoni z papieżem Eugeniuszem III, w trakcie którego kardynał Paparoni miał grozić papieżowi buntem i schizmą.

Bibliografia

  • Johannes Matthias Brixius: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181. Berlin: R. Trenkel, 1912, s. 50, 99-100. (niem.).