Girolamo Cavazzoni
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1510 |
|---|---|
| Pochodzenie | włoskie |
| Data i miejsce śmierci | po 1565 |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka renesansu |
| Zawód | kompozytor, organista |
Girolamo Cavazzoni, także Hieronimo da Bologna lub Hieronimo d’Urbino[1] (ur. ok. 1510 w Urbino, zm. po 1565 w Mantui[1]) – włoski kompozytor i organista[1].
Syn Marca Antonia[1][2]. Na temat jego życia zachowały się nieliczne, często sprzeczne wzajemnie informacje[1]. Około 1525 roku był przypuszczalnie organistą na dworze księcia Mantui Wilhelma I Gonzagi, a później w przypałacowym kościele św. Barbary[1], gdzie nadzorował budowę organów[2]. Tworzył głównie utwory na instrumenty klawiszowe: ricercary i canzony, ponadto napisał 3 msze, 4 magnificaty, 12 hymnów[2], a także 2 ricercary na zespół instrumentalny[1][2]. Kompozycje Cavazzoniego utrzymane są stylistycznie w tradycjach wczesnej szkoły weneckiej, cechują się ścisłym przestrzeganiem reguł kontrapunktycznych i skromną szatą ozdobniczą[1]. Położył zasługi w rozwinięciu canzony organowej jako formy imitacyjnej, operując krótkimi tematami, swobodnie traktując pierwowzór wokalny[1]. Zapoczątkował także rozwój imitacyjnego ricercaru organowego[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Girolamo Cavazzoni – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
