Grigorij Piatigorski

Grigorij Piatigorski
Григорий Павлович Пятигорский
ilustracja
Imię i nazwisko

Grigorij Pawłowicz Piatigorski

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1903
Jekatierinosław

Pochodzenie

ukraińskie

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1976
Los Angeles

Przyczyna śmierci

nowotwór

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa

Zawód

wiolonczelista, pedagog

Multimedia w Wikimedia Commons

Grigorij Pawłowicz Piatigorski (ros. Григорий Павлович Пятигорский, ang. Gregor Piatigorsky ur. 4 kwietnia?/17 kwietnia 1903 w Jekatierinosławiu, zm. 6 sierpnia 1976 w Los Angeles)[1] – amerykański wiolonczelista i pedagog pochodzenia ukraińskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie muzyków. Na siódme urodziny otrzymał pierwszą wiolonczelę. Rozpoczął naukę gry pod opieką ojca. W wieku ośmiu lat otrzymał stypendium, dzięki któremu rozpoczął naukę w Konserwatorium Moskiewskim. W wieku 15 lat został pierwszym wiolonczelistą orkiestry teatru operowego Bolszoj.

W 1921 roku opuścił Rosję i przez pewien czas przebywał w Warszawie[1]. Studiował u Juliusa Klengela w Lipsku i u Hugo Beckera w Berlinie. W roku 1924 Wilhelm Furtwängler przyjął go do orkiestry Filharmoników Berlińskich, gdzie pełnił funkcję pierwszego wiolonczelisty[1] do roku 1929. Występował w zespołach kameralnych z wybitnymi wirtuozami, jak Jascha Heifetz, Nathan Milstein, Artur Rubinstein, Siergiej Rachmaninow, Artur Schnabel i Vladimir Horowitz[1][2].

Po przeniesieniu do Stanów Zjednoczonych nauczał na wielu uniwersytetach. W latach 1941–1949 kierował wydziałem wiolonczeli na Curtis Institute of Music w Filadelfii.

W styczniu 1937 poślubił Jacqueline de Rothschild i zamieszkał z nią we Francji. Po wkroczeniu Niemców powrócił do USA i zamieszkał w Elizabethtown.

W roku 1965 Piatigorski opublikował swoją autobiografię[1]. Zmarł wskutek choroby nowotworowej w wieku 73 lat.

Przypisy

  1. a b c d e Chodkowski 1995 ↓, s. 688.
  2. Jean-Pierre Thiollet: Piano ma non solo. Anagramme Ed., 2012, s. 147. ISBN 978-2-35035-333-3.

Bibliografia

  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • Margaret Bartley: Grisha. The Story of Cellist Gregor Piatigorsky. New York: Otis Mountain Press, 2006.

Linki zewnętrzne

  • Gregor Piatigorsky w bazie AllMusic (ang.)
  • Dyskografia Grigorija Piatigorskiego w bazie MusicBrainz (ang.)
  • Gregor Piatigorsky w bazie Discogs.com (ang.)
  • Gregor Piatigorsky w bazie IMDb (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108964371
  • VIAF: 46947379
  • LCCN: n81081002
  • GND: 118594168
  • NDL: 00452760
  • LIBRIS: 86lpt4bs114wzqp
  • BnF: 13898456g
  • SUDOC: 085188980
  • NKC: mzk2010598076
  • BNE: XX854533
  • NTA: 072617160
  • BIBSYS: 3032807
  • CiNii: DA05063110
  • Open Library: OL1908770A
  • PLWABN: 9810647413205606
  • NUKAT: n2007077886
  • J9U: 987007312995205171
  • CONOR: 14183011
  • KRNLK: KAC199621657
  • RISM: people/41021489
  • WorldCat: lccn-n81081002
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3956629
  • Universalis: gregor-piatigorsky
  • БРЭ: 3486810
  • NE.se: gregor-piatigorsky
  • VLE: gregor-piatigorski
  • DSDE: Gregor_Pjatigorskij