Józef Kropiwnicki

Józef Kropiwnicki

Ułan z pod Książa

Data i miejsce urodzenia	1824 Szamarzewo
Data i miejsce śmierci	13 lipca 1906 Lwów
Zawód, zajęcie	nauczyciel
Narodowość	polska

Józef Kropiwnicki (ur. 1824 w Szamarzewie, zm. 13 lipca 1906 we Lwowie) – polski nauczyciel.

Życiorys

Urodził się w 1824 w majątku rodzinnym w Szamarzewie. W 1848 uczestniczył w powstaniu wielkopolskim, walczył w bitwach pod Książem, Miłosławiem, pod Wrześnią. Był osadzony w więzieniu pruskim. Na emigracji (Francja, Anglia) pracował jako guwerner i tłumacz w domach arystokratycznych. Był nauczycielem prywatnym dzieci hr. Jana Zamoyskiego w Auteil. W Paryżu był autorem wydanej w 1863 broszury pt. Opowiadanie ułana z pod Książa. Pamiętnik z roku 1848 (pod takim pseudonimem pisywał).

W 1863 brał udział w powstaniu styczniowym, walczył w bitwie pod Panasówką.

Po powrocie na ziemie polskie pracował jako nauczyciel języków obcych w gimnazjach we Lwowie (uczył języka angielskiego i języka francuskiego w IV Gimnazjum od 1882^[1]), a także na Uniwersytecie Lwowskim i na Politechnice Lwowskiej (na uczelniach był nauczycielem języka angielskiego^[2]).

Zmarł 13 lipca 1906 we Lwowie jako jeden ostatnich tam żyjących uczestników wydarzeń roku 1848 i 1863. Był żonaty, miał pięcioro dzieci.

Przypisy

Bibliografia

• Jeden z ostatnich z roku 1848. „Nowości Illustrowane”. Nr 30, s. 2, 3, 28 lipca 1906. 
• Stanisław Wasylewski. Czego uczył nas pan Kropiwnicki?. „Orędownik Wrzesiński”. Nr 36, s. 4, 29 marca 1930.