Język lenakel
| Obszar | Tanna (Vanuatu) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 12 tys. (2001)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tnl | ||
| IETF | tnl | ||
| Glottolog | lena1238 | ||
| Ethnologue | tnl | ||
| WALS | len | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język lenakel, także: tanna[2], netvaar[3] – język austronezyjski z grupy języków oceanicznych, używany przez mieszkańców wyspy Tanna, należącej do państwa Vanuatu. Według danych z 2001 r. posługuje się nim 12 tys. osób[1]. Ma największą liczbę użytkowników spośród rdzennych języków tego obszaru geograficznego[4].
Tworzy złożoną sieć dialektów (istnieje do 10 odmian dialektalnych tego języka). Serwis Ethnologue wyróżnia następujące: loanatit, nerauya, itonga, ikyoo[1].
Opracowano słownik oraz opis jego gramatyki. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Lenakel, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Robert B. Kaplan, Richard B. Baldauf Jr: Language and Language-in-Education Planning in the Pacific Basin. Dordrecht: Springer Science & Business Media, 2003, s. 187–188. DOI: 10.1007/978-94-017-0145-7. ISBN 978-94-017-0145-7. OCLC 851388392. [dostęp 2022-07-20]. (ang.).
- ↑ JohnJ. Lynch JohnJ., Pacific Languages: An Introduction, Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 1998, s. 41, DOI: 10.2307/j.ctv893h2b, ISBN 978-0-8248-1898-2, ISBN 978-0-8248-4258-1, ISBN 978-0-8248-8183-2, OCLC 605554571, JSTOR: j.ctv893h2b [dostęp 2022-07-20] (ang.).
- ↑ Szymon Huptyś: Języki antypodów : współczesny stan badań nad językami papuaskimi i austronezyjskimi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2014, s. 45–46. ISBN 978-83-233-3778-2. OCLC 898263549. [dostęp 2024-04-24].
