Juan José Castro

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1895
Avellaneda

Pochodzenie

argentyńskie

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1968
Buenos Aires

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Juan José Castro (ur. 7 marca 1895 w Avellanedzie, zm. 3 sierpnia 1968 w Buenos Aires^[1]) – argentyński kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Brat Joségo Maríi^[2]. Początkowo uczył się w Buenos Aires u Manuela Posadasa (gra na fortepianie i skrzypcach) oraz Eduardo Fornariniego (kompozycja), następnie dzięki otrzymanemu stypendium wyjechał do Europy, gdzie kontynuował studia w paryskiej Schola Cantorum^[1] u Vincenta d’Indy’ego (kompozycja) i Édouarda Rislera (fortepian)^[2]. Po powrocie do Buenos Aires działał jako dyrygent, kierując powołaną przez siebie w 1928 roku Orquesta Renacimiento, a od 1930 roku występował w Teatro Colón^[1]^[2]. Gościnnie dyrygował orkiestrami w Hawanie (1947), Montevideo (1949–1951) i Melbourne (1952–1953)^[2]. Od 1956 do 1960 roku był dyrygentem Orquestra Sinfónica Nacional w Buenos Aires^[1]^[2]. W latach 1959–1964 był dziekanem konserwatorium w Portoryko^[2].

Kompozycje Castro utrzymane są w stylistyce neoklasycznej, z wykorzystaniem elementów folkloru argentyńskiego i hiszpańskiego^[2]. Skomponował m.in. pięć symfonii (1931, 1932, 1936, 1939, 1956), koncert fortepianowy (1941), sonaty na skrzypce (1914) i wiolonczelę (1916), kwartet smyczkowy (1942), dwie sonaty fortepianowe (1917, 1939), kantatę Epitafio en ritmos y sonidos na chór i orkiestrę (1961), balety Mekhano (1937) i Offenbachiana (1940), opery La zapatera prodigiosa (1943) i Proserpina y el extranjero (1951)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 144. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 47–48. ISBN 83-224-0223-6.