Jules Laforgue

Jules Laforgue
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1860
Montevideo

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1887
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

poezja

Epoka

symbolizm

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jules Laforgue, fr. [ʒyl laˈfɔʀg] (ur. 16 sierpnia 1860 w Montevideo, zm. 20 sierpnia 1887 w Paryżu) – francuski poeta, symbolista.

Życiorys

Rodzice Laforgue’a poznali się w Urugwaju, gdzie jego ojciec studiował, a następnie był nauczycielem i urzędnikiem bankowym. Jules był drugim z ich jedenaściorga dzieci. W 1866 rodzina przeniosła się do francuskiego Tarbes, rodzinnego miasta ojca Laforgue’a. Od 1867 Jules i jego starszy brat Émile wychowywali się u dalszej rodziny, gdyż matka wróciła samotnie do Urugwaju.

W 1869 ojciec Jules’a sprowadził rodzinę do Paryża. W 1877 przy kolejnym porodzie zmarła matka Laforgue’a, a on sam nie zdał egzaminów maturalnych; nigdy nie był dobrym uczniem. Niepowodzenie powtórzyło się za drugim i trzecim razem. Jednak w tym czasie zaczął czytać wielkich autorów francuskich i zwiedzać muzea Paryża.

W 1879 ojciec Julesa zachorował i przeniósł się z powrotem do Tarbes, ale Jules pozostał w Paryżu. W tym roku opublikował w Tuluzie swój pierwszy poemat, a wydane wkrótce poezje zostały dostrzeżone przez krytyków. W 1880 zapoznał się z paryskimi kręgami literackimi i został protegowanym Paula Bourgeta, wydawcy czasopisma „La vie moderne”. Od 1881 do 1886 mieszkał w Berlinie, gdzie pracował jako nieformalny doradca kulturalny cesarzowej Augusty. W 1885 opublikował jedno ze swoich ważniejszych dzieł, L'Imitation de Notre-Dame la Lune.

W 1886 powrócił do Francji i poślubił angielską poetkę Leah Lee. W następnym roku oboje zmarli na gruźlicę.

Poezja Laforgue’a wywarła silny wpływ na wczesne utwory Thomasa Stearnsa Eliota i pośrednio na dwudziestowieczny klasycyzm.

Dzieła

Zbiory poetyckie
  • Les Complaintes (1885)
  • L'Imitation de Notre-Dame de la Lune (1886)
  • Le Concile féerique (1886)
Wiersze wydane pośmiertnie
  • Des Fleurs de bonne volonté (1890)
  • Derniers Vers de Laforgue (1890)
  • Le sanglot de la terre (1901)
Proza
  • Les Moralités légendaires (1887)
Inne
  • Berlin, la cour et la ville (1922)
  • Stéphane Vassiliew (1943)

Linki zewnętrzne

  • Dzieła Jules’a Laforgue’a na stronie gallica classique:
    • Imitation Notre-Dame la Lune (fr.)
    • Les complaintes (fr.)
    • Oeuvres complètes (dzieła zebrane) (fr.)
  • Przekłady polskie w PBI. pbi.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-01)].
  • ISNI: 0000000108861823
  • VIAF: 34458905
  • ULAN: 500320952
  • LCCN: n79099210
  • GND: 118778455
  • NDL: 00446654
  • LIBRIS: wt7950rf2bnlkjp
  • BnF: 119106252
  • SUDOC: 026960168
  • NLA: 35287847
  • NKC: jn20000700991
  • DBNL: lafo004
  • BNE: XX1119091
  • NTA: 068506821
  • BIBSYS: 90061519
  • CiNii: DA01982475
  • Open Library: OL127090A
  • PLWABN: 9810675047305606
  • NUKAT: n98702370
  • J9U: 987007273513905171
  • PTBNP: 76322
  • CANTIC: a10433776
  • CONOR: 109194083
  • ΕΒΕ: 112066
  • BLBNB: 000567279
  • KRNLK: KAC201913611
  • LIH: LNB:+K4;=su
  • PWN: 3930046
  • Britannica: biography/Jules-Laforgue
  • Universalis: jules-laforgue
  • NE.se: jules-laforgue
  • SNL: Jules_Laforgue
  • VLE: jules-laforgue
  • Catalana: 0036292
  • DSDE: Jules_Laforgue
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 35091