Justyn I

Flavius Iustinus

Justyn w zbiorze Icones imperatorum romanorum

cesarz bizantyński

Okres

od 9 lipca 518
do 1 sierpnia 527

Poprzednik

Anastazjusz I

Następca

Justynian I Wielki

Dane biograficzne

Dynastia

justyniańska

Data i miejsce urodzenia

ok. 450
Nisz

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 527
Konstantynopol

Małżeństwo

Eufemia

Moneta

Tremissis Justyna I

Multimedia w Wikimedia Commons

Justyn I (ur. ok. 450 w Niszu, zm. 1 sierpnia 527 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyński, panujący od 5 lipca 518 do 1 sierpnia 527.

Życiorys

Justyn był wieśniakiem trackim pochodzącym z Naissus (dzisiejszy Nisz). Walczył w armii rzymskiej, potem był dowódcą straży pałacowej ekskubitorów, a następnie po śmierci Anastazjusza został cesarzem Bizancjum. Zasłużony w walkach z Persami doświadczony żołnierz, obejmując tron był już w dość podeszłym wieku – założył nową bizantyjską dynastię justyniańską.

Justyn w przeciwieństwie do Anastazjusza należał do zwolenników doktryny soboru chalcedońskiego. Z tego względu jednym z pierwszych posunięć politycznych nowego cesarza było przywrócenie jedności kościelnej z Stolicą Apostolską w Rzymie, zrywając tym samym ze schizmą akacjańską.

W państwie panował niepokój, zatem cesarz potrzebował wsparcia, które znalazł u syna siostry Wigilancji Petrusa Sabbatha, późniejszego Justyniana I. Wybór następcy przez Justyna I był – jak się okazało – korzystny dla cesarstwa. Jego wpływ spowodował rozpoczęcie ekspansji w kierunku zachodnim w celu odzyskania prowincji należących wcześniej do cesarstwa zachodniorzymskiego. Z inspiracji swego siostrzeńca w 525 r. uchwalił ustawę umożliwiającą małżeństwa przedstawicieli arystokracji z osobami z niższego stanu. Umożliwiło to małżeństwo Justyniana z Teodorą. Jego żoną była Eufemia.

Bibliografia

Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 14-15, ISBN 83-85719-85-7.

Linki zewnętrzne

Smith, "Justinus I.", Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1870, t. 2, s. 677. ancientlibrary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-07)].

Cesarze bizantyńscy

gwiazdką^*oznaczono monarchów nienależących do dynastii

Dynastia teodozjańska 395–457	Arkadiusz (395–408) Teodozjusz II (408–450) Pulcheria Marcjan (450–457)
Dynastia leońska 457–518	Leon I (457–474) Leon II (474) Zenon Izauryjczyk (474–491) Bazyliskus (475–476)^* Anastazjusz I (491–518)
Dynastia justyniańska 518–602	Justyn I (518–527) Justynian I Wielki (527–565) Justyn II (565–578) Tyberiusz II Konstantyn (578–582) Maurycjusz (582–602) Fokas (602–610)^*
Dynastia heraklijska 610–711	Herakliusz (610–641) Konstantyn III (641) Herakleonas (641) Konstans II (641–668) Konstantyn IV (668–685) Justynian II Rhinotmetos (685–695) Leoncjusz II (695–698)^* Tyberiusz III (698–705)^* Justynian II Rhinotmetos (705–711) Filipikos Bardanes (711–713)^* Anastazjusz II (713–715)^* Teodozjusz III (715–717)^*
Dynastia izauryjska 717–802	Leon III Izauryjczyk (717–741) Artabasdes (741–743) Konstantyn V Kopronim (741–775) Leon IV Chazar (775–780) Konstantyn VI (780–797) Irena (797–802)
Dynastia Niceforów 802–813	Nicefor I Genik (802–811) Staurakios (811) Michał I Rangabe (811–813) Leon V Armeńczyk (813–820)^*
Dynastia amoryjska 820–867	Michał II Amoryjczyk (820–829) Teofil (829–842) Michał III Metystes (842–867)
Dynastia macedońska 867–1057	Bazyli I (867–886) Leon VI Filozof (886–912) Aleksander (912–913) Konstantyn VII Porfirogeneta (913–959) Roman I Lekapen (920–944) Roman II (959–963) Nicefor II Fokas (963–969) Jan I Tzimiskes (969–976) Bazyli II Bułgarobójca (976–1025) Konstantyn VIII (1025–1028) Roman III Argyros (1028–1034) Michał IV Paflagończyk (1034–1041) Michał V Kalafates (1041–1042) Zoe (1042) Konstantyn IX Monomach (1042–1055) Teodora (1055–1056) Michał VI Stratiotikos (1056–1057) Izaak I Komnen (1057–1059)^*
Dynastia Dukasów 1059–1081	Konstantyn X Dukas (1059–1067) Roman IV Diogenes (1068–1071) Michał VII Dukas (1071–1078) Nicefor III Botaniates (1078–1081)
Dynastia Komnenów 1081–1185	Aleksy I Komnen (1081–1118) Jan II Komnen (1118–1143) Manuel I Komnen (1143–1180) Aleksy II Komnen (1180–1183) Andronik I Komnen (1183–1185)
Dynastia Angelosów 1185–1204	Izaak II Angelos (1185–1195 i 1203–1204) Aleksy III Angelos (1195–1203) Aleksy IV Angelos (1203–1204) Mikołaj Kanabos (1204)* Aleksy V Murzuflos (1204)*
Dynastia Laskarysów 1204–1261	Teodor I Laskarys (1204–1221) Jan III Dukas Watatzes (1221–1254) Teodor II Laskarys (1254–1258) Jan IV Laskarys (1258–1261)
Dynastia Paleologów 1259–1453	Michał VIII Paleolog (1259–1282) Andronik II Paleolog (1282–1328) Andronik III Paleolog (1328–1341) Jan V Paleolog (1341–1391) Jan VI Kantakuzen (1347–1354)* Mateusz Kantakuzen (1353–1357)* Andronik IV Paleolog (1376–1379) Jan VII Paleolog (1390) Manuel II Paleolog (1391–1425) Jan VIII Paleolog (1425–1448) Konstantyn XI Paleolog (1448–1453)