Kleczanów
| Ten artykuł od 2013-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
wieś | |||
Drewniany kościół pw. św. Katarzyny i św. Stanisława Biskupa w Kleczanowie | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | sandomierski | ||
Gmina | Obrazów | ||
Wysokość | 230 m n.p.m. | ||
Liczba ludności (2011) | |||
Strefa numeracyjna | 15 | ||
Kod pocztowy | 27-641[4] | ||
Tablice rejestracyjne | TSA | ||
SIMC | 0800775[5] | ||
Położenie na mapie gminy Obrazów | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego | |||
50°43′07″N 21°34′13″E/50,718611 21,570278[1] | |||
|
Kleczanów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Obrazów[5][6].
Wieś kościelna Kliczanów położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[7]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kleczanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 77 z Lipnika do Przemyśla.
Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa.
Historia
Kleczanów to jedna z najstarszych miejscowości w regionie.
W 2013 odkryty tu został datowany na 5000 lat wstecz grób ludności kultury złockiej, której ślady do tej pory znane były jedynie z okolic Sandomierza i niewielkiej enklawy pod Pacanowem. Pochodzący z końca środkowego neolitu pochówek ma postać grobu niszowego, z pionowym szybem długości 1,5 m, który prowadzi do wydrążonej w lessowym podłożu niszy o wymiarach ok. 1,8 x 2,3 m, której płaskie dno znajduje się na głębokości ok. 2 m. Wewnątrz badacze natrafili na należące do kobiety kości i kilka innych drobnych artefaktów[8].
Na terenie wsi znajduje się również odkryte w miejscowym lesie cmentarzysko kurhanowe dawnej osady pochodzące co najmniej z IX wieku. Jak podaje Jan Długosz tutejsza parafia została założona w 990 r. Według miejscowej tradycji, Kleczanów mógł mieć nawet status miasta. W 1240 r. został jednak całkowicie zniszczony podczas najazdu Tatarów. Ludność Kleczanowa została wymordowana, zniszczeniu uległ też pierwotny kościół. Kolejny najazd tatarski nastąpił w 1287 r. Na przełomie XIII i XIV wieku wieś została odbudowana. Pod koniec XVII wieku, rozebrano dawny kościół i wzniesiono nowy, który stoi w Kleczanowie do dzisiaj. Do 1819 r. wieś była własnością klasztoru Norbertanek, najpierw w Krzyżanowicach, a potem w Busku.
W 1864 w wyniku uwłaszczenia chłopów przeprowadzonego na mocy ukazu cara Aleksandra II Romanowa mieszkańcy Kleczanowa stali się właścicielami posiadanej ziemi i budynków, natomiast folwark w latach 1864–1919 należał do rosyjskiego administratora, Chruszczewa, który otrzymał majątek w tej okolicy, w nagrodę za tłumienie powstania styczniowego. W 1919 folwark w Kleczanowie został rozparcelowany.
W lesie obok Kleczanowa znajdują się zbiorowe groby partyzantów wymordowanych przez Niemców w latach 1939 do 1945. Największa mogiła znajduje się na brzegu lasu od strony Opatowa. Spoczywa w niej 29 ofiar czterech egzekucji. Najwięcej, bo aż 20 osób rozstrzelano 19 kwietnia 1944 roku. Druga mogiła, w której spoczywa pięć osób rozstrzelanych 24 sierpnia 1943, znajduje się na początku lasu od strony Sandomierza[9].
W 1988 szkole podstawowej w Kleczanowie nadano imię Batalionów Chłopskich[9].
Zabytki
- Drewniany kościół parafialny pw. św. Katarzyny i św. Stanisława Kostki z końca XVII w., przebudowany w 1775 r. oraz drewniana dzwonnica z 1775 r., wpisane do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.705/1-2 z 25.02.1957, z 20.05.1966 i z 14.06.1977)[10].
- Wczesnośredniowieczne kurhany, z VI–X w., w miejscowym lesie.
Zobacz też
- Henryk Dulęba – działacz socjalistyczny urodzony w Kleczanowie
- Parafia św. Katarzyny i św. Stanisława w Kleczanowie
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 53624
- ↑ Wieś Kleczanów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 473 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
- ↑ Małgorzata Płaza. Przypadkowe odkrycie. „Echo Dnia”, s. 4, 14 stycznia 2014. ISSN 0137-902X.
- ↑ a b Kolus 2011 ↓, s. 163.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024, s. 53 [dostęp 2016-01-19] .
Bibliografia
- Marian Kolus: Miejsca upamiętniające działalność Batalionów Chłopskich w latach 1940-1945 na terenie województwa świętokrzyskiego. Kielce: 2011. ISBN 978-83-88161-39-1.
Linki zewnętrzne
- Kleczanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 125 .
- Kleczanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 81 .
- Kleczanów. Badania rozpoznawcze 1989-1992 (Kleczanów. Trial investigations 1989-1992). Warszawa 1997.
- p
- d
- e
Wsie |
|
---|---|
Kolonie |
|
Osada |
|
Integralne cz. miejscowości |
|