Lou Andreas-Salomé

Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
od 2020-01 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2020-01 → poszerzyć o istotne informacje.

Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Lou Andreas-Salomé
ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Louise Andreas-Salomé

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1861
Sankt Petersburg

Data i miejsce śmierci

5 lutego 1937
Getynga

Zawód, zajęcie

pisarka, psychoanalityczka

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Lou Andreas-Salomé (właśc. Louise Andreas-Salomé, ur. 12 lutego 1861 w Sankt Petersburgu, zm. 5 lutego 1937 w Getyndze) – rosyjska arystokratka, pisarka i psychoanalityczka, przyjaciółka Nietzschego, Rilkego i innych poetów, pisarzy i filozofów.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie francusko-duńsko-niemieckiej. Jej ojciec, generał Gustav von Salomé, był oficerem Sztabu Generalnego armii carskiej, matka Luiza pochodziła z bogatej rodziny fabrykantów. Lou była szóstym dzieckiem i jedyną córką rodziców. Wychowywała się w apartamentach budynku sztabu, niedaleko Pałacu Zimowego. Wcześnie dojrzała intelektualnie, stała się wolnomyślicielką i ze sceptycyzmem podchodziła do obyczajów społecznych i religijnych swej epoki.

Lou odebrała staranne wykształcenie – udało się jej przekonać starszego od niej o 25 lat pastora Hendrika Gillot, by uczył ją teologii, filozofii, literatury francuskiej i niemieckiej. Gdy okazało się, że nauczyciel zakochał się w uczennicy i chciał rozwieść się z żoną, by poślubić Lou, ta wraz z matką wyjechała do Zurychu, by kontynuować naukę oraz podreperować zdrowie.

Ich podróż przedłużyła się jednak i Lou już nie wróciła do Rosji. Z Zurychu udała się z matką do Rzymu, do jej przyjaciółki Malwidy von Meysenburg, wieloletniej już wtedy przyjaciółki Nietzschego. Tam poznała niemieckiego pisarza i filozofa Paula Rée, który również przyjaźnił się z Nietzschem. Dzięki nim doszło do spotkania, o którym Nietzsche napisał w swoich listach: „Chciałem żyć sam. Nad ścieżką przefrunął jednak drogi ptak Lou, a ja spostrzegłem, że to był orzeł. I zapragnąłem mieć orła przy sobie”.

Lou ciągnęła do Nietzschego jego filozofia, Nietzschego pociągała niezależność i swoboda duchowa młodej kobiety. Lou i Nietzsche żyli jakiś czas razem z Rée, jednak na skutek intryg siostry Nietzschego i jego nieudanych oświadczyn już w listopadzie 1882 doszło do rozpadu małej wspólnoty, a Lou uciekła z Rée do Berlina. Pozostawali razem aż do roku 1887, gdy Lou poślubiła starszego od niej o 15 lat językoznawcę Carla Friedricha Andreasa. Małżeństwo to trwało aż do śmierci Andreasa w roku 1930.

Mimo formalnego związku małżeńskiego, Lou utrzymywała liczne kontakty osobiste i listowne z mężczyznami, z których obie strony czerpały korzyści. Byli wśród nich Gerhart Hauptmann, Frank Wedekind, August Strindberg oraz Rainer Maria Rilke, którego spotkała w kwietniu 1897 roku w Monachium, i z którym połączyły ją bliższe stosunki. Rilke z miejsca zakochał się w Lou, a ona najprawdopodobniej również pokochała młodszego od siebie o 14 lat poetę. W maju 1900 roku wyjechali razem do Rosji, skąd wrócili w sierpniu. Ich romans trwał do lutego 1901 roku, ale Lou pozostawała bliska Rilkemu aż do jego śmierci w 1926 roku. Gdy umierał, miał ponoć stwierdzić: „Zapytajcie Lou, co mi jest. Tylko Ona to wie”.

Rok po rozstaniu z Rilkem Lou odnowiła znajomość z Friedrichem Pinelesem, z którym zaszła w ciążę podczas wspólnego pobytu w Tyrolu. Do narodzin dziecka jednak nie doszło, Lou albo poroniła, albo usunęła ciążę. Po tym zdarzeniu postanowiła nie mieć dzieci.

W roku 1911 Lou poznała Zygmunta Freuda i podjęła studia w dziedzinie psychoanalizy. Dość prędko zyskała uznanie i zaczęła publikować artykuły w fachowych pismach poświęconych psychologii.

Po dojściu Hitlera do władzy była już zbyt stara i zmęczona, by myśleć o emigracji – była też zbyt popularna i ceniona w konserwatywnej Getyndze, by groziło jej poważne niebezpieczeństwo ze strony hitlerowców. Jej książki znalazły się na „czarnej liście”.

Chorowała na raka piersi i cukrzycę. Zmarła na mocznicę we śnie 5 lutego 1937 roku, a urna z jej prochami spoczęła w grobie męża na cmentarzu miejskim w Getyndze. Kilka tygodni później Gestapo skonfiskowało jej bibliotekę[1].

Twórczość

  • Im Kampf um Gott (powieść opublikowana pod pseudonimem Henri Lou, 1885)
  • Henrik Ibsens Frauen-Gestalten (1892)
  • Friedrich Nietzsche in seinen Werken (1894)
  • Ruth (1895)
  • Aus fremder Seele. Eine Spätherbstgeschichte (1896)
  • Fenitschka. Eine Ausschweifung (dwa opowiadania, 1897)
  • Menschenkinder (zbiór 10 nowel, 1898)
  • Ma. Ein Porträt (powieść, 1901)
  • Im Zwischenland. Fünf Geschichten aus dem Seelenleben halbwüchsiger Mädchen (zbiór 5 opowiadań, 1902)
  • Die Erotik (esej, 1910), wyd. polskie: Erotyka. Pisma psychoanalityczne, tł. A. Serafin, wstęp E. Wojciechowska, Warszawa 2020
  • Drei Briefe an einen Knaben (1917)
  • Das Haus. Eine Familiengeschichte vom Ende des vorigen Jahrhunderts (powieść, 1921)
  • Die Stunde ohne Gott (zbiór opowiadań dla dzieci, 1922)
  • Ródinka. Eine russische Erinnerung (powieść, 1923)
  • Rainer Maria Rilke (1928)
  • Mein Dank an Freud (list otwarty z okazji 75. rocznicy urodzin S. Freuda, 1931)

Przypisy

  1. Ursula Welsch und DorotheeU.W.D. Pfeiffer Ursula Welsch und DorotheeU.W.D., Lou Andreas-Salomé. Eine Bildbiographie, wyd. 1. Aufl, Leipzig: Reclam, 2006, ISBN 3-379-00877-X, OCLC 71814115 [dostęp 2021-03-27] .

Bibliografia

  • Appignanesi Lisa, Forrester John, Lou Andreas-Salomé: „niezwykłe stworzenie”, w: ci sami, Kobiety Freuda, tłum. E. Abłamowicz, Warszawa 1998, s. 253-286.
  • Decker Kerstin, Lou Andreas-Salomé. Der bittersüße Funke Ich, Berlin 2012.
  • Krupińska Grażyna, Sztuka staje się życiem, a życie sztuką... Poglądy estetyczne Lou Andreas-Salomé w przestrzeni kulturowej końca XIX i początku XX wieku, Kraków 2018.
  • Welsch Ursula, Wiesner Michaela, Lou Andreas-Salomé. Vom „Lebensurgrund“ zur Psychoanalyse, München, Wien 1988.
  • Welsch Ursula, Pfeiffer Dorothee, Lou Andreas-Salomé. Eine Bildbiographie, Leipzig 2006.

Linki zewnętrzne

  • Lou Andreas-Salome (niem.)
  • Biografia. www4.hmc.edu:8001. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-01-14)]. (ang.).
  • Biografie (niem.)
  • Wilhelm Szewczyk, Marnotrawstwo serca, czyli Lou Andreas Salomé, Seria: Z medalionem, Wydawnictwo Śląsk 1980
  • https://www.medienedition.de/themen/lou-andreas-salome
  • ISNI: 0000000121287264
  • VIAF: 39372916
  • LCCN: n79091791
  • GND: 118502921
  • NDL: 00431509
  • LIBRIS: 97mpp9kt2sv8g1p
  • BnF: 11888806j
  • SUDOC: 027318788
  • SBN: CFIV015399
  • NLA: 35006837
  • NKC: jn19990000180
  • DBNL: andr110
  • BNE: XX1155521
  • NTA: 069067201
  • BIBSYS: 90520048
  • CiNii: DA0081255X
  • Open Library: OL352213A
  • PLWABN: 9810608799105606
  • NUKAT: n99707029
  • J9U: 987007309005605171, 987007374708405171
  • PTBNP: 39247
  • CANTIC: a10472174
  • LNB: 000038624
  • NSK: 000165842
  • BNA: 000021706
  • CONOR: 39447907
  • BNC: 000086385
  • ΕΒΕ: 79583
  • BLBNB: 000599005
  • KRNLK: KAC199636310
  • LIH: LNB:XHN;=BK
  • PWN: 3869296
  • Britannica: biography/Lou-Andreas-Salome
  • Treccani: lou-andreas-salome
  • Universalis: lou-andreas-salome
  • БРЭ: 1822668
  • NE.se: lou-andreas-salome
  • SNL: Lou_Andreas-Salomé
  • Catalana: 0003899
  • DSDE: Lou_Andreas-Salomé
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 2592