Microcarbo
| Microcarbo | |||
| Bonaparte, 1856[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – kormoran białolicy (M. melanoleucos) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | głuptakowe | ||
| Podrząd | głuptakowce | ||
| Rodzina | kormorany | ||
| Rodzaj | Microcarbo | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Pelecanus pygmaeus Pallas, 1773 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Microcarbo – rodzaj ptaków z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Australii i Oceanii[4].
Morfologia
Długość ciała 45–65 cm, rozpiętość skrzydeł 80–91 cm; masa ciała 360–963 g[4].
Systematyka
Etymologia
- Microcarbo: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[5].
- Halietor: gr. ἁλιητωρ haliētōr, ἁλιητορος haliētoros „rybak”, od ἁλιευω halieuō „łowić”, od ἁλς hals, ἁλος halos „morze”[6]. Gatunek typowy: Pelecanus pygmaeus Pallas, 1773.
- Melanocarbo: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[7]. Gatunek typowy: Hydrocorax melanoleucos Vieillot, 1817.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
- Microcarbo pygmaeus (Pallas, 1773) – kormoran mały
- Microcarbo niger (Vieillot, 1817) – kormoran skromny
- Microcarbo melanoleucos (Vieillot, 1817) – kormoran białolicy
Przypisy
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Excursion dans les divers Musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux parallcliques de l’ordre des Échassiers (suite). „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 43, s. 577, 1856. (fr.).
- ↑ F. Heine. Catalogue of Birds collected on the rivers Camma and Ogobai, Western Africa, by Mr. P. B. du Chailluin 1858, with notes and descriptions of new species by John Cassin. „Journal für Ornithologie”. 8, s. 202, 1860. (niem.).
- ↑ H.A. Bernstein. „Aanteekenboekje”, voor zooveel betreft zijne laatste reis, 1864/65, naar Nieuw-Guinea C.A.. „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde”. 7, s. 119, 1883. (niderl.).
- ↑ a b D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Cormorants and Shags (Phalacrocoracidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020, Microcarbo, DOI: 10.2173/bow.phalac1.01 [dostęp 2023-10-11] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Microcarbo [dostęp 2022-01-22] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Halietor [dostęp 2022-01-22] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Melanocarbo [dostęp 2022-01-22] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (Wersja: 2023-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-10-11].
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
