Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2018
Sevens Grand Prix Series 2018
|
Szczegóły |
Organizacja | Europa |
Termin | 20 maja – 9 września 2018 |
Zwycięzca | Irlandia |
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2018 – siedemnaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie ośmiu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 20 maja do 9 września 2018 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.
Cykl zdominowały reprezentacje Irlandii oraz Niemiec, które trzykrotnie spotykały się w finałach, a za każdym razem górą byli Irlandczycy, co wraz z trzecim miejscem w Exeter dało im wyraźny triumf w całym sezonie. Słabszy w wykonaniu obu tych zespołów był turniej w Anglii, w którym zwyciężyli gospodarze, plasując się ostatecznie na czwartym miejscu klasyfikacji generalnej, a w walce o brązowy medal mistrzostw wyprzedzili ich dwoma punktami Rosjanie. Miejsce w turnieju kwalifikacyjnym do World Rugby Sevens Series (2019/2020) otrzymała czołowa trójka sezonu, relegowana została natomiast Szwecja, bowiem najsłabsza w gronie elity Polska nie była brana pod uwagę z uwagi na fakt bycia gospodarzem jednego z turniejów[1][2][3][4][5][6][7][8][9].
Wszystkie turnieje były transmitowane w Internecie[10][11][12][13].
Informacje ogólne
Mistrzostwa zostały rozegrane w formie ośmiu turniejów – czterech w GPS oraz czterech w niższych dywizjach[14][15][16].
Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2018 (dywizje).
Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu czterech turniejów w okresie od czerwca do września – w Moskwie, Marcoussis, Exeter i Łodzi – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[17]:
Miejsce | Punkty |
1 | 20 |
2 | 18 |
3 | 16 |
4 | 14 |
5 | 12 |
6 | 10 |
7 | 8 |
8 | 6 |
9 | 4 |
10 | 3 |
11 | 2 |
12 | 1 |
Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – czołowa ósemka awansowała do ćwierćfinałów, a pozostałe walczyły o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie[18]:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci[19].
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku[20].
Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści obu poziomów Conference – z zastrzeżeniem, iż chronieni przed spadkiem są gospodarze turniejów[21][15].
Turnieje
Moskwa (19–20 maja)
Marcoussis (30 czerwca – 1 lipca)
Exeter (7–8 lipca)
Łódź (8–9 września)
Klasyfikacja końcowa
Przypisy
- ↑ FINAL RANKING OF MOSCOW SEVENS GRAND PRIX 2018. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)]. (ang.).
- ↑ Irish warm up for golden summer of sevens with Moscow win. worldrugby.org. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (ang.).
- ↑ MEN'S SEVENS GRAND PRIX - RANKING AFTER SECOND LEG. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-04)]. (ang.).
- ↑ In-form Irish win again to lead European challenge. worldrugby.org. [dostęp 2018-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-03)]. (ang.).
- ↑ ENGLAND REIGNS IN EXETER SEVENS GRAND PRIX 2018. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-09)]. (ang.).
- ↑ England win final run out before San Francisco. worldrugby.org. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
- ↑ IRELAND - KING OF 2018 EUROPEAN SEVENS SERIES !. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-09)]. (ang.).
- ↑ Ireland's men claim historic European sevens title. worldrugby.org. [dostęp 2018-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-11)]. (ang.).
- ↑ Irlandia: Król Grand Prix Series 2018!. pzrugby.pl. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-12)]. (pol.).
- ↑ LIVE OF RUGBY EUROPE MEN'S SEVENS CHAMPIONSHIP 2018 - MOSCOW SEVENS. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-18)]. (ang.).
- ↑ LIVE WOMEN & MEN'S SEVENS GRAND PRIX SERIES 2018 - MARCOUSSIS. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ang.).
- ↑ LIVE EXETER SEVENS GPS 2018. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-12)]. (ang.).
- ↑ LIVE MEN'S SEVENS GRAND PRIX - LODZ 2018. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-05)]. (ang.).
- ↑ Competition Manual, s. 3, 8
- ↑ a b 2018 RUGBY EUROPE WOMEN’S & MEN’S SENIOR TROPHY AND CONFERENCES COMPETITION’S MANUAL. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-11)]. (ang.).
- ↑ RUGBY EUROPE COMPETITIONS CALENDAR 2017 / 2018. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (ang.).
- ↑ Competition Manual, s. 18
- ↑ Competition Manual, s. 18–21
- ↑ Competition Manual, s. 21–22
- ↑ Competition Manual, s. 8–9
- ↑ Competition Manual, s. 7
Bibliografia
- 2018 - MEN 7S - GRAND PRIX SERIES. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-10)]. (ang.).
- 2018 RUGBY EUROPE MEN’S SENIOR SEVENS GRAND PRIX SERIES (GPS) COMPETITION’S MANUAL. rugbyeurope.eu. [dostęp 2018-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-18)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Strona Rugby Europe (ang. • fr.)