Neoattycyzm

Ten artykuł od 2022-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Neoattycyzm – styl w architekturze i rzeźbie starożytnego Rzymu występujący od I w. p.n.e. do II w. n.e. Nazwa nawiązuje do Aten a ściślej do Attyki, gdzie rozpoczęto kopiowanie dzieł greckich mistrzów (np. Fidiasza). Kolejne ośrodki sztuki neoattyckiej powstawały w innych miastach Azji Mniejszej oraz w Italii. Określenie stosowano do dzieł naśladujących elementy sztuki starożytnej Grecji.