Ołowianka

Ołowianka
Ilustracja
Ołowianka, widok od strony Głównego Miasta
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Akwen

rzeka Motława i Kanał na Stępce

Powierzchnia

0,0521 km²

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ołowianka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Ołowianka”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Ołowianka”
Ziemia54°21′07″N 18°39′36″E/54,351944 18,660000
Multimedia w Wikimedia Commons
Położenie wyspy na mapie Śródmieścia
Kanał na Stępce, w tle most kolejowy
Ten artykuł dotyczy wyspy w Gdańsku. Zobacz też: przyrząd do pomiaru głębokości.

Ołowianka (niem. Bleihof[1]) – wyspa w Gdańsku na rzece Motławie i Kanale na Stępce, położona w dzielnicy Śródmieście.

Historia

Ołowianka stanowiła w latach 1343–1454 własność zamku krzyżackiego[2].

Życie w średniowiecznym porcie gdańskim koncentrowało się na lewym brzegu Motławy. Znajdowały się tam wodne bramy miejskie, przy których istniały nabrzeża, drewniane pomosty i urządzenia przeładunkowe. Stały rozwój portu spowodował potrzebę powiększania i rozbudowy infrastruktury. Wykorzystano tereny na przeciwległym brzegu rzeki do budowy nowych magazynów i nabrzeży przeładunkowych[3].

W czasach krzyżackich był to obszar o dużym znaczeniu strategicznym, o czym świadczy fakt, że to właśnie tutaj wzniesiono zabudowania szafarza zakonnego. Najstarsza, utrwalona w dokumentach z 1404 roku nazwa tego miejsca brzmiała Szafarnia. Z leżącym po drugiej stronie Motławy Zamczyskiem łączył ową połać najpierw most, a od 1417 roku prom. Ołowianka nie była jeszcze wtedy wyspą. Została nią dopiero po przekopaniu w roku 1576 Kanału na Stępce. Obecną swoją nazwę zawdzięcza magazynom, służącym do przechowywania ołowiu. Największy z nich określano jako Dwór Ołowiany. Znajdowała się tam również waga, na którą wielki żuraw (konstrukcji Wybego Adama) ładował ołów sprowadzany drogą wodną aż z Olkusza.

W 1454 Kazimierz IV Jagiellończyk podarował wyspę miastu, które w tym samym roku włączyło ją w swoje granice administracyjne[2]. Miasto zaczęło wynajmować spichlerze instytucjom i osobom prywatnym. Rejestry czynszów wymieniają trzy spichlerze w 1499, cztery spichlerze w 1553[4].

Oprócz Ołowianego Dworu, jak i wspomnianej wagi i dźwigu, po których nie ma już śladu, znajdowały się również spichlerze. Najlepiej zachował się z nich Królewski. Ta budowla z trzema kondygnacjami wzniesiona została w XVII wieku. Twórcą spichlerza był architekt gdański Jan Strakowski. Trzy inne – Panna, Miedź i Oliwski – odbudowano dopiero w 1985 roku.

Część wschodnia Ołowianki, zwana niegdyś Ciesielnią, wraz z kończącą ją Kępą należała do przystani portowej. Znajdowały się tam wielkie zakłady ciesielskie, a także rodzaj stoczni remontowej, z której korzystali Krzyżacy. Niedaleko znajdowała się rogatka wodna, w postaci długiego łańcucha lub drąga zagradzającego Motławę. Możliwe, że funkcjonowała jeszcze w 1809 roku.

W 1643 roku na wyspie Ołowiance znajdowało się 7 spichlerzy.

Ołowianka, ok. 1910
Filharmonia Bałtycka w dawnej elektrowni
SS Sołdek na Motławie

Pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku rozpoczęto budowę w rejonie starej Ciesielni przepompownię ścieków, zachowaną do dziś. Budowę ukończono na początku następnej dekady. Wraz z nią pojawił się tam pierwszy komin i maszyny parowe. Zadaniem przepompowni było zbieranie ścieków z terenu całego miasta. Została ona celowo umieszczona bardzo nisko, na granicy terenu zurbanizowanego i przemysłowego. Rury odprowadzały ścieki w stronę łąk na Stogach (Rieselfeld), gdzie po oczyszczeniu w osadnikach wypełnionych piaskiem, w których rosła roślinność, ścieki były zrzucane do Martwej Wisły w okolicach Twierdzy Wisłoujście[5]. W 2018 doszło do awarii przepompowni i zrzutu ścieków do Motławy[6].

W latach 1896–1898[7] na Ołowiance wybudowano kompleks elektrowni miejskiej przez berlińską firmę Siemens & Halske. Zbudowany został na Kanale na Stępce most kolejowy z linią, którą dowożono węgiel do elektrowni[5]. Wedle pierwotnych planów Ołowianka miała zasilać oświetlenie ulic Gdańska i Wrzeszcza. Zastąpiono na początku gazowe oświetlenie na dzisiejszej al. Zwycięstwa. Zainstalowane urządzenia zasilały łącznie około 6200 żarówek[8]. W roku 1907 długość ówczesnej sieci nadziemnej nie przekraczała jeszcze 170 km. Był to początek gdańskiej elektryfikacji. Elektrownia przechodziła rozbudowy zwiększające moc w latach 1905–1907, 1915–1916, w 1942, w 1952 i w 1962[8].

W ostatnich miesiącach II wojny światowej zakład doznał zniszczeń. Zburzona została fasada nadmotławska i przemysłowy komin oraz stropy elektrowni. Uszkodzenia samego zakładu usunięto w sierpniu 1945.

W latach 2011–2012 miał miejsce remont terenu przed wejściem do Centralnego Muzeum Morskiego, na którym utworzony został placyk miejski[9].

Transport

Prom pasażerski Motława
Spichrz Królewski
Przepompownia
Budynek na wyspie z muru pruskiego, zbudowany przed II wojną światową jako siedziba klubu wodnego[10]

Obecnie dojazd na Ołowiankę możliwy jest dwoma mostami przerzuconymi przez Kanał na Stępce: Mostem Kamieniarskim (w przeszłości zwodzonym) z ul. Szafarnia po wschodniej stronie, oraz mostem od strony ul. Na Stępce, zbudowanym ok. 1916 roku jako most kolejowy. Z Głównym Miastem wyspę łączy prom pasażerski Motława.

Dla ruchu pieszego otwarto 17 czerwca 2017 r. zwodzoną kładkę, przerzuconą nad Motławą, łączącą Ołowiankę ze Starym i Głównym Miastem w okolicy Targu Rybnego[11]. W marcu 2016 rozpisano przetarg na jej budowę. Budowa rozpoczęła się latem 2016 i miała się zakończyć w ciągu 13 miesięcy, tj. w maju 2017[12]. Koszt realizacji inwestycji wynosił 7,65 mln zł[13]. W związku z budową zawężone zostało światło toru wodnego. Część kładki jest ruchoma i w ciągu 2 min. (w awaryjnym trybie ręcznym 20 min.) otwiera się w stronę ul. Wartkiej[14]. Konstrukcja kładki powstała w Zawierciu, a montaż jej 90-tonowego przęsła zwodzonego miał miejsce 7 maja 2017. Oddanie kładki do użytku nastąpiło wieczorem 17 czerwca 2017, po czym 28-29 czerwca była ona zamknięta z powodu awarii. Jej podnoszenie odbywa się mniej więcej co godzinę[15][16].

Instytucje i obiekty na wyspie

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Ołowianka

Przypisy

  1. Dawne nazwy geograficzne. danzig-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-13)].
  2. a b Jednostki morfogenetyczne Gdańska. [dostęp 2009-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-20)].
  3. Historia wyspy Ołowianki. cmm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-22)].
  4. a b Znaki na "Pannie". Pamiątki wielkich gdańskich powodzi
  5. a b Wędrówka po Gdańsku – Most kolejowy na Ołowiankę
  6. Przepompownia ścieków Ołowianka do 2025 roku przejdzie modernizację
  7. Rejestr zabytków nieruchomych. kobidz.pl.
  8. a b EDF Wybrzeże S.A. informacje o firmie. [dostęp 2012-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-27)].
  9. Ołowianka zyskała placyk miejski. trojmiasto.pl, 13 lipca 2012.
  10. Siedziba KMP Ołowianka. olowianka.eu.
  11. m, Gdańsk ma nową atrakcję. Nowoczesna kładka połączyła dwa brzegi Motławy [online], tvn24, 18 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-17] .
  12. Kładka na Ołowiankę gotowa na wakacje 2017
  13. Siedem firm chce budować kładkę na Ołowiankę
  14. Kładka na Ołowiankę
  15. Ewa Karendys Kładka na Ołowiankę połączyła brzegi Motławy. "Historyczny moment"
  16. W sobotę otwarcie kładki na Ołowiankę. "To symbol przemian w tej części miasta" [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2017-06-25] .
  • p
  • d
  • e
Śródmieście w Gdańsku
  • Śródmieście w Wikimedia Commons
  • p
  • d
  • e

  • Wyspy Gdańska w Wikimedia Commons
  • p
  • d
  • e
Jednostki
Podjednostki

Herb Gdańska