Ogłodek wiązowiec
Scolytus scolytus[1] | |||
(Fabricius, 1775) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | chrząszcze | ||
Rodzina | ryjkowcowate | ||
Podrodzina | kornikowate | ||
Rodzaj | Scolytus | ||
Gatunek | ogłodek wiązowiec | ||
|
Ogłodek wiązowiec (Scolytus scolytus) – gatunek chrząszcza z podrodziny kornikowatych (Scolytinae). Występuje w Europie i północnej Azji. Ogłodek wiązowiec wraz z ogłodkiem wielorzędowym (S. multistriatus) był odpowiedzialny za holenderską chorobę wiązów, gdyż przenosił grzyb Ophiostoma ulmi. Samce tego chrząszcza osiągają 3–5 mm, a samice 4–6 mm długości[2]. Owad ten posiada ubarwienie czarne lub brunatne. Samica chrząszcza znosi jaja pod korą drzew. Z jaj wykluwają się młode, które żerują w korze.
Przypisy
Bibliografia
- Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 13919
- EoL: 687951
- EUNIS: 268486
- GBIF: 1189355
- identyfikator iNaturalist: 1019863
- ITIS: 620499
- NCBI: 1002013