Otto I Starszy : Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Otto I Starszy

Otto I Starszy

landgraf Hesji
Okres	od 1308 do 1311
Poprzednik	Henryk I Dziecię
Następca	Henryk II Żelazny
Dane biograficzne
Dynastia	heska
Data urodzenia	ok. 1272
Data śmierci	17 stycznia 1328

Ojciec	Henryk I Dziecię
Matka	Adelajda z Brunszwiku

Żona	Adelajda z Ravensbergu
Dzieci	Henryk II Żelazny, Otto, Ludwik, Herman, Elżbieta

Otto I Starszy (ur. ok. 1272, zm. 17 stycznia 1328) – landgraf Dolnej Hesji od 1308 roku, landgraf Hesji od 1311 roku z dynastii heskiej.

Otto był synem pierwszego landgrafa Hesji Henryka I i jego pierwszej żony Adelajdy brunszwickiej. Pod wpływem drugiej żony – Mechtyldy z Kleve, ojciec zamierzał podzielić księstwo pomiędzy najstarszych synów z obu małżeństw, dwóch młodszych synów z tych małżeństw przeznaczając do stanu duchownego. Otto sprzeciwił się temu (był młodszym synem z pierwszego małżeństwa) i wbrew woli ojca poślubił Adelajdę z Ravensbergu. W 1296 r. jednak król Adolf zatwierdził podział, zgodnie z którym najstarszy syn z pierwszego małżeństwa, Henryk, miał otrzymać Górną Hesję, a Jan, najstarszy syn z drugiego małżeństwa – Dolną Hesję. Otto mógł otrzymać jedynie udział w Górnej Hesji. Z pomocą hrabiego Ziegenhain otwarcie sprzeciwił się, ale został pokonany przez wezwanego na pomoc króla Adolfa i został zmuszony do opuszczenia Hesji. W 1298 r. zmarł starszy brat Ottona, Henryk, i jego udział miał przypaść Ottonowi. Wrogość między Ottonem a jego ojcem spowodowała jednak, że ten pierwszy pozostawał na wygnaniu. Wrócił w 1302 r. wspierany przez króla niemieckiego Albrechta I Habsburga.

Po śmierci ojca Otton otrzymał Górną Hesję. Już w 1311 r., po śmierci Jana, który nie pozostawił męskiego potomka, ponownie zjednoczył Hesję. Ze związku z Adelajdą, córką hrabiego Ravensbergu Ottona III, pochodziło pięcioro dzieci:

Henryk II Żelazny (ok. 1299–1376/1377), następca Ottona jako landgraf Hesji,
Otto (1301–1361), arcybiskup Magdeburga,
Ludwik (ok. 1302–1345), ojciec następcy Henryka II, Hermana II Uczonego,
Herman (?–1368/1370),
Elżbieta (?–po 1354), żona księcia Saksonii Rudolfa II.

Bibliografia

Walter Heinemeyer: Heinrich I., Landgraf von Hessen. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 356. [dostęp 2013-12-22].
Otto I. Landgraf v.Hessen. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2018-01-10].

Władcy Hesji

Landgrafowie Hesji
(podział średniowieczny)

Henryk I Dziecię (1264–1308) Henryk Młodszy (syn, koregent, 1284–1298) Jan (1308–1311) Otto I Starszy (1308–1328) Henryk II Żelazny (1328–1376) Herman II Uczony (1376–1413) Ludwik I Zgodny (1413–1458)
Linia z Górnej Hesji	Henryk III Bogaty (1458–1483) Wilhelm III Młodszy (1483–1500)
Linia z Dolnej Hesji	Ludwik II Szczery (1458–1471) Wilhelm I Starszy (1471–1493)

Landgrafowie Hesji
(podział nowożytny)

Wilhelm II Średni (1493–1509) Filip Wielkoduszny (1509–1567)
Landgrafowie Hesji-Kassel	Wilhelm IV Mądry (1567–1592) Maurycy Uczony (1592–1627) Wilhelm V Stały (1627–1637) Wilhelm VI (1637–1663) Wilhelm VII (1663–1670) Karol I Heski (1670–1730) Fryderyk I Heski (1730–1751) Wilhelm VIII Heski (1751–1760) Fryderyk II Heski (1760–1785) Wilhelm IX (I) (1785–1807) Wilhelm IX (I) (1813–1821) Wilhelm II (1821–1847) Fryderyk Wilhelm I (1847–1866)
Landgrafowie Hesji-Darmstadt	Jerzy I Pobożny (1567–1596) Ludwik V Wierny (1596–1626) Jerzy II (1626–1661) Ludwik VI (1661–1678) Ludwik VII (1678) Ernest Ludwik (1678–1739) Ludwik VIII (1739–1768) Ludwik IX (1768–1790) Ludwik X (I) (1790–1830) Ludwik II (1830–1848) Ludwik III (1848–1877) Ludwik IV (1877–1892) Ernest Ludwik (1892–1918)
Landgrafowie Hesji-Homburg	Fryderyk I (1622–1638) Ludwik Filip (1638–1643) Wilhelm Krzysztof (1643–1669) Jerzy Chrystian (1669–1673) Fryderyk II (1680–1708) Fryderyk III (1708–1746) Fryderyk IV (1746–1751) Fryderyk V (1751–1806) Fryderyk V (1816–1820) Fryderyk VI (1820–1829) Ludwik (1829–1839) Filip (1839–1846) Gustaw (1846–1848) Ferdynand (1848–1866)