Pál Járdányi

Pál Járdányi

Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1920 Budapeszt
Pochodzenie	węgierskie
Data i miejsce śmierci	27 lipca 1966 Budapeszt
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, muzykolog
Multimedia w Wikimedia Commons

Pál Járdányi (ur. 30 stycznia 1920 w Budapeszcie, zm. 27 lipca 1966 tamże^[1][2]) – węgierski kompozytor i muzykolog.

Życiorys

W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach, w wieku 10 na fortepianie^[2]. W latach 1936–1940 studiował w Akademii Muzycznej w Budapeszcie grę na skrzypcach u Ede Zathureczkyego^[2], a w latach 1938–1942 kompozycję u Zoltána Kodálya i Alberta Siklósa^[1][2]. W 1943 roku uzyskał ponadto tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Budapeszteńskim na podstawie dysertacji A kidei magyarság világi zenéje^[1][2]. W latach 1946–1959 był wykładowcą Akademii Muzycznej w Budapeszcie^[1][2]. Działał też jako krytyk muzyczny^[1][2]. Od 1948 roku był zatrudniony w Węgierskiej Akademii Nauk, od 1960 roku kierował jej wydziałem muzycznym^[2]. Otrzymał nagrodę im. Erkela (1952 i 1953) oraz nagrodę im. Kossutha (1954)^[1][2]. Opublikował pracę Magyar népdaltípusok (Budapeszt 1961)^[1].

Twórczość

Styl Járdányia, ukształtowany pod wpływem twórczości Zoltána Kodálya i Béli Bartóka, cechuje się wyraźnymi elementami folklorystycznymi^[2]. Po 1949 roku kompozytor podporządkował się narzuconym odgórnie wymogom socrealizmu, znacznie upraszczając swój język dźwiękowy^[2]. W pracy muzykologicznej zajmował się typologią pieśni ludowych oraz wpływem uwarunkowań społecznych i geograficznych na formy i styl muzykowania ludowego^[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])

Przypisy