Peleus
| Ten artykuł od 2016-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Zapasy Peleusa i Atalanty | |
mityczny król Ftyi | |
Dane biograficzne | |
Ojciec | Ajakos |
---|---|
Matka | Endeis |
Rodzeństwo | Telamon |
Żona | Antygona, |
Dzieci | Achilles |
Peleus (gr. Πηλεύς Pēleús, łac. Peleus) – w mitologii greckiej król Ftyi w Tesalii, argonauta, ojciec Achillesa.
Uchodził za syna Ajakosa i Endeis. Peleus razem z bratem Telamonem zabił pod wpływem gniewu (w trakcie gry w kości) swojego przyrodniego brata Fokosa syna Pasmanthei, wskutek czego zmuszony był do ucieczki z Eginy. We Ftyi Peleus został oczyszczony ze zbrodni przez Eurytiona i poślubił Antygonę, córkę Eurytiona, którego przypadkowo zabił podczas polowania na dzika kalidońskiego.
Z zabójstwa Eurytiona został oczyszczony w Jolkos przez króla Akastosa[potrzebny przypis]. W Peleusie zakochała się żona Akastosa, Astydamia, on jednak odrzucił jej miłość. Urażona Astydamia wysłała do Antygony posłańca z wiadomością, że Peleus ma poślubić córkę Akastosa, Steropeję; usłyszawszy tę wieść, Antygona się powiesiła. Odrzucona Astydamia ponadto oczerniła Peleusa przed mężem, że nastaje na jej cześć. Mściwy Akastos zabrał Peleusa na polowanie na górach Pelion i pozostawił śpiącego podczas napadu centaurów, wcześniej też ukrywając cudowny miecz Peleusa, podarunek Hefajstosa. Centaur Chiron pomógł jednak Peleusowi odzyskać broń i umożliwił mu ucieczkę. Mszcząc się Peleus spustoszył Jolkos i zabił Astydamię, a następnie poćwiartował jej ciało.
Po śmierci Antygony poślubił nereidę morską Tetydę, z którą miał syna Achillesa. Na ich wesele przybyli wszyscy bogowie, spośród których Posejdon ofiarował Peleusowi dwa nieśmiertelne konie: Baliosa i Ksantosa. Podczas tej uroczystości niezaproszona Eris – bogini niezgody, rzuciła jabłko z napisem „dla najpiękniejszej”, co doprowadziło do sporu między boginiami rozstrzygniętego ostatecznie przez Parysa.
Chcąc, by jej dzieci (miała ich siedmioro) zyskały nieśmiertelność, Tetyda hartowała ciała niemowląt w ogniu dla pozbycia się odziedziczonych po Peleusie elementów śmiertelnych; sześcioro z nich tego nie przeżyło. Siódme – Achillesa, nacierała ambrozją i zanurzała w rzece Styks. Peleus odkrywszy te zabiegi, zabrał ostatniego potomka i porzucił Tetydę.
- p
- d
- e
|
- Britannica: topic/Peleus
- Universalis: pelee
- NE.se: peleus
- Catalana: 0049799
- DSDE: Peleus
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 47384