Pietro Caprano
| Kardynał prezbiter |
 |
| Data i miejsce urodzenia | 28 lutego 1759
Rzym |
| Data i miejsce śmierci | 24 lutego 1834
Rzym |
| Prefekt Kongregacji Indeksu |
| Okres sprawowania | 1829–1834 |
| |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 23 lutego 1782 |
| Sakra biskupia | 17 marca 1816 |
| Kreacja kardynalska | 2 października 1826
Leon XII |
| Kościół tytularny | SS. Nereo e Achilleo |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
| Data konsekracji | 17 marca 1816 |
| Konsekrator | Michele di Pietro |
| Współkonsekratorzy | Candido Maria Frattini
Giovanni Marchetti |
| Współkonsekrowani biskupi | | Carlo Zen | 19 maja 1816 | | Federico Bencivenni | 20 kwietnia 1817 | | Carlo Monti | 27 kwietnia 1817 | | Domenico Narni Mancinelli | 12 kwietnia 1818 | | Andrea Mansi | 12 kwietnia 1818 | | Domenico Russo | 12 kwietnia 1818 | | Carlo Puoti | 12 kwietnia 1818 | | Silvestro Granito | 12 kwietnia 1818 | | Giuseppe-Maria Lais | 19 kwietnia 1818 | | Salvatore Maria Pignattaro | 26 maja 1818 | | Antonio Maria Nappi | 26 maja 1818 | | Raphael Lupoli | 26 maja 1818 | | Michele Ruopoli | 26 maja 1818 | | Rodolfo Brignole Sale | 7 czerwca 1818 | | Antonio Barretta | 28 czerwca 1818 | | Nicola Caldora | 28 czerwca 1818 | | Giuseppe Mancini | 4 października 1818 | | Baldassare Leone | 4 października 1818 | | Giuseppe Maria Pellicano | 27 grudnia 1818 | | Francesco Saverio Triggiani | 27 grudnia 1818 | | Giovanni Battista Bolognese | 12 kwietnia 1819 | | Vincenzo Maria Manieri | 12 kwietnia 1819 | | Vincenzo Ferrari | 6 czerwca 1819 | | Nicola-Maria Laudisio | 6 czerwca 1819 | | Gennaro Pasca | 6 czerwca 1819 | | Ignazio Greco | 6 czerwca 1819 | | Giuseppe Maria Botticelli | 25 lutego 1820 | | Francesco Colangelo | 29 czerwca 1821 | | Antonio Luigi Piatti | 19 sierpnia 1821 | | Giuseppe della Porta Rodiani | 21 kwietnia 1822 | | Ottavio Zollio | 6 października 1822 | | Giuseppe-Maria Amorelli | 16 marca 1823 | | Giuseppe Perugini | 18 maja 1823 | | Filippo Ambrosi | 23 listopada 1823 | | Pietro Consiglio | 9 maja 1824 | | Giovanni Corcione | 9 maja 1824 | | Felice Greco | 9 maja 1824 | | Francesco Ansaldo Teloni | 30 maja 1824 | | Filippo Monacelli | 30 maja 1824 | | Pietro-Antonio Luciani | 30 maja 1824 | | Gregorio Zelli | 30 maja 1824 | | Girolamo Conversini | 18 lipca 1824 | | Giuseppe Emilio Sommariva | 18 lipca 1824 | | Abraham Chasciùr | 1 sierpnia 1824 | | Francesco Tassinari | 21 listopada 1824 | | Bonaventura Zabberoni | 4 września 1825 | | Giuseppe-Maria Molajoni | 25 września 1825 | | Niccola Berlingeri | 21 grudnia 1825 | | Luigi Canestrari | 21 grudnia 1825 | | Giuseppe Maria Traversi di Pereta | 21 grudnia 1825 | | Luigi Frezza | 19 listopada 1826 | | Francesco Tiberi Contigliano | 27 grudnia 1826 | | Gabriele Barissich Bosniese | 31 grudnia 1826 | | Salvatore de Luca | 16 kwietnia 1827 | | Mariano Bianco | 16 kwietnia 1827 | | Michele Arcangelo Del Forno | 16 kwietnia 1827 | | Luigi Maria Parisio | 16 kwietnia 1827 | | Luigi Amat di San Filippo e Sorso | 22 kwietnia 1827 | | Giovanni Pietro Losana | 22 kwietnia 1827 | | Ferdinando Minucci | 3 lutego 1828 | | Giovanni Battista Parretti | 3 lutego 1828 | | Antonio Podestá | 2 marca 1828 | | Robert Gradwell | 24 czerwca 1828 | | Taddeo Garzilli | 6 lipca 1828 | | Vincenzo Macioti | 6 lipca 1828 | |
Pietro Caprano (ur. 28 lutego 1759 w Rzymie, zm. 24 lutego 1834 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 28 lutego 1759 roku w Rzymie, jako syn kupca Mattea Caprany[1]. Studiował w Collegio Romano, gdzie uzyskał doktorat z teologii[1]. 23 lutego 1782 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Został wykładowcą m.in. teologii moralnej i historii kościelnej, a w istnienia Republiki Włoskiej powstrzymywał się od pełnienia jakichkolwiek funkcji[1]. W 1812 roku został uwięziony przez Francuzów, za odmowę złożenia deklaracji lojalności i osadzony początkowo w Civitavecchii, a następnie w Mediolanie[1]. Po przywróceniu władzy papieskiej wstąpił na służbę do Kurii Rzymskiej[1]. 8 marca 1816 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Konyi, a dziewięć dni później przyjął sakrę[2]. 2 października 1826 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 15 grudnia 1828 roku i nadano mu kościół tytularny SS. Nereo e Achilleo[2]. Od 1829 roku pełnił funkcję prefekta Kongregacji Indeksu i pozostał nim do śmierci, która nastąpiła 24 lutego 1834 roku w Rzymie[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Pietro Caprano. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).
- ↑ a b c d e Pietro Caprano. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-08-29]. (ang.).
