Plastocyjanina
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2a/Plastocyanin-from-3BQV-3D-cartoon-balls.png/300px-Plastocyanin-from-3BQV-3D-cartoon-balls.png)
Plastocyjanina (PCY z ang. plastocyanin) jest niewielkim zawierającym miedź białkiem uczestniczącym w transporcie elektronów. U większości roślin naczyniowych białko jest monomerem o masie 10,500 Da i zbudowanym z 99 aminokwasów. U pozostałych organizmów przeprowadzających fotosyntezę może nieznacznie różnić się od tej formy. Białko występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu[1].
Rola białka
W fazie jasnej fotosyntezy plastocyjanina przenosi elektron z cytochromu f wchodzącego w skład kompleksu cytochromowego b6f do centrum reakcji fotosystemu I. Atom miedzi obecny w plastocyjaninie w wyniku przyjęcia elektronu ulega redukcji zgodnie z równaniem:
Cu2+Pc + e- → Cu+Pc
Podczas oddawania elektronu do centrum reakcji fotosystemu I zachodzi reakcja odwrotna[1].