Potutory
 Dom Ludowy TSL w Potutorach (ok. 1938) | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | tarnopolski | ||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Kod pocztowy | 47524 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 49°24′37″N 24°58′07″E/49,410278 24,968611 | |||
| |||
Potutory – wieś w rejonie tarnopolskim[1] (do 2020 brzeżańskim) obwodu tarnopolskiego.
Znajduje tu się stacja kolejowa Potutory, położona na linii Tarnopol – Stryj.
Historia
Założona w 1453. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Potutory w powiecie brzeżańskim województwa tarnopolskiego i węzłową stacją kolejową (linia Lwów – Brzeżany – Podhajce i linia Tarnopol – Chodorów – Stryj – Zakarpacie).
W marcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 6 Polaków[2].
W Potutorach urodził się Karol Zaprutkiewicz (1892–1940), major piechoty Wojska Polskiego.
Przypisy
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
- ↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 124, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
Linki zewnętrzne
- Potutory, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 877 ., s. 877-878.
- Potutory na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Dworzec kolejowy w Potutorach w bibliotece Polona
