Ricardo Sá Pinto

Ricardo Sá Pinto

Ricardo Sá Pinto (2022)
Pełne imię i nazwisko	Ricardo Manuel Andrade e Silva Sá Pinto
Data i miejsce urodzenia	10 października 1972 Porto
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1982–1987 FC Porto 1987–1991 SC Salgueiros
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1991–1994 SC Salgueiros 57 (17) 1994–1997 Sporting 77 (20) 1997–2000 Real Sociedad 70 (6) 2000–2006 Sporting 97 (14) 2006–2007 Standard Liège 21 (2) W sumie: 322 (59)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1992–1994  Portugalia U-21 10 (0) 1994–2001  Portugalia 45 (10) W sumie: 55 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2010–2011 União Leiria (asystent) 2011–2012 Sporting CP U-19 2012 Sporting 2013 FK Crvena zvezda 2013–2014 OFI 1925 2014–2015 PAE Atromitos 2015 CF Os Belenenses 2016 Al-Fateh SC 2017 PAE Atromitos 2017–2018 Standard Liège 2018–2019 Legia Warszawa 2019 SC Braga 2020 CR Vasco da Gama 2021 Gaziantep 2022 Moreirense FC 2022–2023 Esteghlal 2023–2024 APOEL FC
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Ricardo Manuel Andrade e Silva Sá Pinto (ur. 10 października 1972 w Porto) – portugalski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika, trener.

Kariera piłkarska

Seniorską karierę zaczynał w SC Salgueiros. W 1994 odszedł do Sporting CP, z którym w pierwszym sezonie zdobył puchar kraju.

W latach 1997–2000 występował w Realu Sociedad. W 2000 wrócił do Sportingu, gdzie wywalczył tytuł mistrza i wicemistrza ligi portugalskiej, puchar kraju oraz uczestniczył w finale Pucharu UEFA, gdzie jego klub przegrał z CSKA Moskwa 1:3. Po zakończeniu sezonu 2005/06 ogłosił, że kończy karierę piłkarską, ale został nakłoniony do zmiany tej decyzji. W maju 2006 podpisał kontrakt z belgijskim Standardem Liège. Po zakończeniu sezonu 2006/07 definitywnie zakończył karierę.

Rozegrał 45 spotkań w barwach reprezentacji Portugalii, w których strzelił dziesięć goli. Zadebiutował 7 września 1994 w Belfaście w wygranym przez spotkaniu z Irlandią Północną. Był powołany na ME 1996 i ME 2000. W reprezentacji po raz ostatni wystąpił 6 czerwca 2001 w meczu z Cyprem (6:0). Uraz stawu skokowego uniemożliwił mu start w MŚ 2002.

W 1997, żądając wyjaśnień od selekcjonera reprezentacji Artura Jorge, dlaczego ten nie powołał go do kadry, udał się do niego, a następnie pobił. W wyniku tego zajścia Jorge podał się do dymisji, a piłkarz został zdyskwalifikowany na rok^[1].

Kariera trenerska

W 2010 Sá Pinto został asystentem trenera Pedra Caixinhi w União Leiria. Po sezonie 2010/11 został trenerem juniorów w Sporting CP, a 13 lutego 2012 został nowym szkoleniowcem pierwszego zespołu^[2]. 25 maja 2012 przedłużył kontrakt, podpisując dwuletnią umowę. 4 października 2012, po wyjazdowej przegranej 0:3 z węgierskim Videoton FC w Lidze Europy, został zwolniony z klubu^[3]. 21 marca 2013 podpisał kontrakt z serbską Crveną zvezdą^[4]. Prowadził również OFI 1925 i PAE Atromitos.

Legia Warszawa

13 sierpnia 2018 podpisał trzyletni kontrakt z Legią Warszawa, do której przyszedł razem ze swoimi trzema współpracownikami^[5]. 2 kwietnia 2019 został zwolniony^[6].

SC Braga

3 lipca 2019 związał się z portugalskim SC Braga dwuletnim kontraktem^[7]. Pod jego wodzą klub wygrał grupę K Ligi Europy^[8]. 23 grudnia tego samego roku został zwolniony^[9].

Przypisy