Shūzō Matsuoka

Shūzō Matsuoka

Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1967 Tokio
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1986
Zakończenie kariery	1998
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	46 (6 lipca 1992)
Australian Open	2R (1989)
Roland Garros	2R (1993, 1994)
Wimbledon	QF (1995)
US Open	2R (1988, 1990, 1993)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	95 (16 stycznia 1989)
Australian Open	1R (1989)
US Open	1R (1988)
Strona internetowa

Shūzō Matsuoka (jap. 松岡修造 Matsuoka Shūzō; ur. 6 listopada 1967 w Tokio) − japoński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Jako zawodowy tenisista Matsuoka występował w latach 1986−1998.

W latach 90. XX w. był liderem japońskiego tenisa męskiego, osiągając pozycję w czołowej pięćdziesiątce rankingu ATP World Tour (nr 46. w czerwcu 1992 roku). Był również klasyfikowany w czołowej setce rankingu deblistów (nr 95. w styczniu 1989 roku).

W 1992 roku dotarł do finału w Londynie na nawierzchni trawiastej, eliminując m.in. MaliVai Washingtona, Gorana Ivaniševicia oraz Szweda Stefana Edberga, przegrywając dopiero w decydującym meczu z Wayne’em Ferreirą. W 1995 roku dotarł do ćwierćfinału wielkoszlemowego Wimbledonu, ponosząc porażkę z późniejszym mistrzem, Pete Samprasem po czterosetowym meczu. Jedyny turniej Matsuoka wygrał jednak na innej nawierzchni, na tzw. kortach twardych w Seulu w 1992 roku. W tym samym sezonie był również w finale w Wellington.

W deblu Japończyk wygrał turniej w Auckland w 1989 roku, w parze ze Steve’em Guyem. W 1995 roku w parze z Ronaldem Agénorem był w finale debla w Dżakarcie.

W latach 1987−1997 regularnie reprezentował Japonię w Pucharze Davisa. Reprezentacja grała w tym okresie w grupie I regionu Azji i Oceanii. Matsuoka był podstawowym singlistą drużyny narodowej, kilkakrotnie wystąpił również w deblu. Bilans występów pucharowych Japończyka to 23 wygrane mecze i 13 porażek.

Matsuoka reprezentował Japonię na trzech igrzyskach olimpijskich − Seul (1988), Barcelona (1992), Atlanta (1996). W każdym z turniejów odpadał w 1 rundzie rywalizacji singlowej. W Seulu zagrał również w deblu, ale także został wyeliminowany w 1 rundzie.

Po zakończeniu kariery został tenisowym komentatorem telewizyjnym.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (1–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	8 stycznia 1989	Wellington	Twarda	Kelly Evernden	5:7, 1:6, 4:6
Zwycięzca	1.	26 kwietnia 1992	Seul	Twarda	Todd Woodbridge	6:3, 4:6, 7:5
Finalista	2.	14 czerwca 1992	Londyn	Trawiasta	Wayne Ferreira	3:6, 4:6

Gra podwójna (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	15 stycznia 1989	Auckland	Twarda	Steve Guy	John Letts Bruce Man-Son-Hing	7:6, 7:6
Finalista	1.	15 stycznia 1995	Dżakarta	Twarda	Ronald Agénor	David Adams Andriej Olchowski	5:7, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-11-03]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-11-03]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-11-03]  (ang.).
• Profil na stronie Sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2014-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2008)]. (ang.).