Steganofonia

Steganofonia (gr. στεγανός, steganos 'ukryty' oraz φωνή, phone 'głos') – zastosowanie metod steganograficznych w VoIP. Nośnikiem ukrytych informacji mogą być m.in. próbki głosu, elementy nagłówków protokołów.

Pierwsze wzmianki w mediach o użyciu technik steganofonicznych dla sieci VoIP pojawiły się w maju 2008 r.[1][2][3] Wtedy to dwóch polskich naukowców - Wojciech Mazurczyk i Krzysztof Szczypiorski - z Instytutu Telekomunikacji Politechniki Warszawskiej, zaproponowało, aby do przesyłania ukrytych danych wykorzystać celowo opóźnione w nadajniku pakiety. Jest to wykorzystanie jednej z cech charakterystycznych dla VoIP - pakiety przychodzące do odbiornika zbyt późno są uznawane za bezwartościowe (stracone) i usuwane. Jeśli odbierający wie, że w opóźnionym pakiecie zawarte są ukryte dane, wtedy jednocześnie razem z prowadzoną rozmową możliwe jest wymienianie dodatkowych, tajnych informacji.

Przypisy

  1. ↑ Стеганография в пакетной телефонии. 26.05.2008. [dostęp 2008-06-17]. (ros.).
  2. ↑ Secret messages could be hidden in net phone calls. 30.05.2008. [dostęp 2008-06-17]. (ang.).
  3. ↑ Sposób na tajne rozmowy w sieci. 26.05.2008. [dostęp 2008-06-04]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Secret messages could be hidden in net phone calls. technology.newscientist.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-08)]. – artykuł w czasopiśmie NewScientist
  • Steganography of VoIP streams – informacje techniczne o przeprowadzonym eksperymencie.