Taranatha

Taranatha (tyb. ཏཱ་ར་ནཱ་ཐ་; ur. 1575, zm. ?) – tybetański lama i uczony.

W 1608 napisał monumentalne dzieło o historii buddyzmu w Indiach, poza tym wiele traktatów na temat kalaćakry (koła czasu), hathajogi i literatury tantrycznej. Legenda głosi, że pod koniec życia udał się do Mongolii, gdzie po śmierci został kanonizowany. Za jego wcielenia są uznawani bogd gegeenowie z Urgi.

Bibliografia

  • Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 6, Warszawa 1998.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000117535843
  • VIAF: 27180067
  • LCCN: n88629037
  • GND: 129201561
  • NDL: 00458327
  • BnF: 125468165
  • SUDOC: 03474634X
  • NLA: 35385075
  • NKC: jo2017968648
  • NTA: 07488395X
  • BIBSYS: 6003829
  • CiNii: DA02995483
  • PLWABN: 9810639638405606
  • NUKAT: n98084736
  • J9U: 987007268849205171
  • KRNLK: KAC201422865