Topologia ilorazowa

Topologia ilorazowa – w topologii, dziale matematyki, najbogatsza topologia[a] określona na zbiorze ilorazowym, wyznaczonym przez relację równoważności określoną na danej przestrzeni topologicznej, względem której odwzorowanie ilorazowe[b] jest ciągłe. Szczególne przypadki topologii ilorazowych badali jako pierwsi Robert Lee Moore[1] oraz Paweł Aleksandrow[2].

Definicje

 Zobacz też: przestrzeń topologiczna, relacja równoważnościciągłość.

Niech ( X , τ ) {\displaystyle (X,\tau )} będzie przestrzenią topologiczną, zaś {\displaystyle \sim } oznacza pewną relację równoważności określoną na X . {\displaystyle X.} Niech π : X X / {\displaystyle \pi \colon X\to X/_{\sim }} oznacza odwzorowanie ilorazowe zbioru X {\displaystyle X} w zbiór ilorazowy X / {\displaystyle X/_{\sim }} dane wzorem x [ x ] {\displaystyle x\mapsto [x]_{\sim }} nazywane też naturalnym przekształceniem ilorazowym bądź krótko przekształceniem naturalnym.

Rodzinę zbiorów

τ / = { U X / : π 1 ( U ) τ } , {\displaystyle \tau /_{\sim }={\big \{}U\subseteq X/_{\sim }\colon \pi ^{-1}(U)\in \tau {\big \}},}

tworzącą topologię w zbiorze X / , {\displaystyle X/_{\sim },} nazywa się topologią ilorazową przestrzeni ( X , τ ) {\displaystyle (X,\tau )} względem relacji , {\displaystyle \sim ,} z kolei zbiór X / {\displaystyle X/_{\sim }} z topologią ilorazową τ / {\displaystyle \tau /_{\sim }} nazywa się przestrzenią ilorazową ( X / , τ / ) . {\displaystyle (X/_{\sim },\tau /_{\sim }).}

Jeżeli A X {\displaystyle A\subseteq X} oraz relacja {\displaystyle \sim } utożsamia ze sobą punkty zbioru A , {\displaystyle A,} tzn. x , y X {\displaystyle x,y\in X} jest x y x = y x , y A , {\displaystyle x\sim y\iff x=y\lor x,y\in A,} to przestrzeń ilorazową X / {\displaystyle X/_{\sim }} nazywa się przestrzenią otrzymaną z X {\displaystyle X} przez sklejenie zbioru A {\displaystyle A} do punktu i oznacza symbolem X / A . {\displaystyle X/A.}

Własności

Niech X {\displaystyle X} i Y {\displaystyle Y} będą przestrzeniami topologicznymi oraz {\displaystyle \sim } będzie relacją równoważności w zbiorze X . {\displaystyle X.} Wówczas

  • zbiór F {\displaystyle F} jest domknięty w przestrzeni ilorazowej X / {\displaystyle X/_{\sim }} wtedy i tylko wtedy, gdy π 1 ( F ) {\displaystyle \pi ^{-1}(F)} jest domkniętym podzbiorem X ; {\displaystyle X;}
  • przekształcenie f : X / Y {\displaystyle f\colon X/_{\sim }\to Y} jest ciągłe wtedy i tylko wtedy, gdy złożenie f π : X Y {\displaystyle f\circ \pi \colon X\to Y} jest ciągłe;
  • jeżeli X {\displaystyle X} i Y {\displaystyle Y} są przestrzeniami Hausdorffa, zaś g : X Y {\displaystyle g\colon X\to Y} takim ciągłym i odwzorowaniem „na”, że g ( x ) = g ( y ) x y {\displaystyle g(x)=g(y)\iff x\sim y} oraz dla pewnego zbioru zwartego K X {\displaystyle K\subseteq X} jest π ( K ) = X / , {\displaystyle \pi (K)=X/_{\sim },} to odwzorowanie f : X / Y {\displaystyle f\colon X/_{\sim }\to Y} dane wzorem f ( [ x ] ) = g ( x ) {\displaystyle f([x]_{\sim })=g(x)} jest homeomorfizmem.

Jeżeli A {\displaystyle A} jest domkniętym podzbiorem zwartej podprzestrzeni X {\displaystyle X} przestrzeni euklidesowej R n , {\displaystyle \mathbb {R} ^{n},} to przestrzeń X / A {\displaystyle X/A} można zanurzyć w R n + 1 ; {\displaystyle \mathbb {R} ^{n+1};} bez założenia o zwartości można wskazać takie zbiory X {\displaystyle X} oraz A , {\displaystyle A,} dla których przestrzeń X / A {\displaystyle X/A} jest niemetryzowalna.

Przykłady

Przestrzeń ilorazowa R / Z {\displaystyle \mathbb {R} /\mathbb {Z} } określona na prosta rzeczywistej R {\displaystyle \mathbb {R} } (z naturalną topologią euklidesową) i rozumiana jako grupa ilorazowa grupy liczb rzeczywistych R {\displaystyle \mathbb {R} } przez podgrupę liczb całkowitych Z {\displaystyle \mathbb {Z} } [c] jest tożsama z przestrzenią R / {\displaystyle \mathbb {R} /_{\backsim }} wyznaczoną przez relację równoważności {\displaystyle \backsim } zdefiniowaną dla dowolnych a , b R {\displaystyle a,b\in \mathbb {R} } warunkiem a b a b Z . {\displaystyle a\backsim b\iff a-b\in \mathbb {Z} .} Jest ona homeomorficzna z okręgiem jednostkowym S 1 {\displaystyle {\mathcal {S}}^{1}} na płaszczyźnie euklidesowej[d].

Przestrzeń ilorazowa R / Z {\displaystyle \mathbb {R} /\mathbf {Z} } określona na R {\displaystyle \mathbb {R} } (z topologią jw.) poprzez sklejenie podzbioru liczb całkowitych Z {\displaystyle \mathbf {Z} } jest różna od wyżej opisanej przestrzeni R / Z : {\displaystyle \mathbb {R} /\mathbb {Z} {:}} przestrzeń ta jest homeomorficzna z nieskończonym bukietem okręgów sklejonych w pojedynczym punkcie i powstaje z wykorzystaniem relacji równoważności {\displaystyle \sim } zdefiniowanej dla dowolnych x , y R {\displaystyle x,y\in \mathbb {R} } warunkiem x y x = y x , y Z . {\displaystyle x\sim y\iff x=y\lor x,y\in \mathbf {Z} .}

Zobacz też

Uwagi

  1. Tj. topologia o możliwie największej ilości zbiorów otwartych.
  2. Tzn. dla ustalonej relacji równoważności odwzorowanie przyporządkowujące danemu elementowi przestrzeni klasę abstrakcji do której należy.
  3. W innym ujęciu: grupa Z {\displaystyle \mathbb {Z} } działa na grupie R {\displaystyle \mathbb {R} } poprzez przesunięcia.
  4. Niech g : R S 1 {\displaystyle g\colon \mathbb {R} \to {\mathcal {S}}^{1}} będzie dane wzorem t ( cos 2 π t , sin 2 π t ) . {\displaystyle t\mapsto (\cos 2\pi t,\sin 2\pi t).} Ponieważ g ( a ) = g ( b ) a b {\displaystyle g(a)=g(b)\iff a\sim b} oraz π [ [ 0 , 1 ] ] = R / , {\displaystyle \pi [[0,1]]=\mathbb {R} /_{\backsim },} to odwzorowanie f : R / S 1 {\displaystyle f\colon \mathbb {R} /_{\backsim }\to {\mathcal {S}}^{1}} dane wzorem π ( x ) = [ x ] g ( x ) {\displaystyle \pi (x)=[x]_{\backsim }\mapsto g(x)} jest homeomorfizmem (na mocy jednej z własności). Przekształcenie g {\displaystyle g} można interpretować jako nawinięcie prostej na okrąg (każdy przedział ( a , a + 1 ] {\displaystyle (a,a+1]} „nawija się” jednoznacznie na cały okrąg).

Przypisy

  1. Moore, Robert Lee. Concerning upper semi-continuous collections of continua, Transactions of the American Mathematical Society 27 (1925), s. 414–428.
  2. Александров, Павел Сергеевич. Über stetige Abbildungen kompakter Räume, Math. Ann. 96 (1927), s. 555–571.

Bibliografia

  • S. Betley, J. Chaber, E. i R. Pol, Topologia I wykłady i zadania, skrypt 2005.
  • Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Warszawa: PWN, 1976, s. 122–123.