Via Labicana : Zobacz też, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Via Labicana

Via Labicana – droga rzymska biegnąca na wschód i południowy wschód od Rzymu.

Należała do najstarszych dróg publicznych (viae publicae), którym nadawano nazwy od docelowych miejscowości szlaku^[1]. Wychodziła z Rzymu przez Bramę Eskwilińską (Porta Esquilina) w murach serwiańskich, ozdobioną później przez łuk Galiena, a następnie przez Bramę Prenestyńską (Porta Prenestina) w Murze Aureliana. Prawdopodobnie pierwotnie kończyła się w Tusculum (5 km od Rzymu), a w późniejszym czasie przedłużono ją do Labicum (20 km od Rzymu).

Jej odcinek w pobliżu Rzymu nosił nazwę Via Casilina. Przechowywany w Muzeum Narodowym w Rzymie posąg Augusta jako pontifexa maximusa, pierwotnie postawiony przy willi Liwii, określany jest jako Via Labicana Augustus. Przy drodze tej został pochowany zamordowany przez pretorianów cesarz Didiusz Julianus^{[potrzebny przypis]}.