Zbigniew Bródka

Zbigniew Bródka

Zbigniew Bródka w 2014
Data i miejsce urodzenia	8 października 1984 Głowno
Klub	UKS Błyskawica Domaniewice
Wzrost	183 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 1500 m brąz Soczi 2014 Drużynowo Mistrzostwa świata brąz Soczi 2013 Drużynowo Puchar Świata (1500 m) 1. miejsce 2012/2013
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Bródka

aspirant[2]
Data i miejsce urodzenia	8 października 1984 Głowno
Jednostki	Państwowa Straż Pożarna Komenda Powiatowa PSP Łowicz

Zbigniew Marcin Bródka^[3] (ur. 8 października 1984 w Głownie^[4]) – polski panczenista, mistrz olimpijski, specjalizujący się na dystansie 1500 m, olimpijczyk. Pierwszy Polak, który zdobył Puchar Świata w łyżwiarstwie szybkim (na dystansie 1500 m)^[5] oraz mistrzostwo olimpijskie na tym dystansie.

Mistrz olimpijski na dystansie 1500 metrów w 2014 roku w Soczi oraz brązowy medalista w wyścigu drużynowym razem z Janem Szymańskim oraz Konradem Niedźwiedzkim, i brązowy medalista mistrzostw świata w wyścigu drużynowym w 2013 roku w Soczi^[6]. Kilkunastokrotny mistrz Polski, zarówno na krótkim, jak i długim torze.

Jest absolwentem wychowania fizycznego i fizjoterapii na Politechnice Opolskiej oraz specjalizacji trenerskiej w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie^[7]. Zawodowo jest strażakiem pełniącym służbę w Komendzie Powiatowej PSP w Łowiczu^[8]. Ukończył Centralną Szkołę Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie.

Przygodę z łyżwami zaczynał od short-tracku w UKS Błyskawica Domaniewice. W latach 2004–2005 podczas studiów reprezentował barwy AZS Politechnika Opole. W roku 2006 był jednym z kandydatów do wyjazdu na igrzyska olimpijskie do Turynu, ostatecznie kontuzja wykluczyła go ze startu. Nie wystartował również w mistrzostwach Europy, które odbywały się w Krynicy-Zdroju. Do ścigania wrócił w marcu 2006. W pierwszym starcie po kontuzji wywalczył 5 złotych medali mistrzostw Polski, wygrywając w wieloboju. Rok później ponownie był najlepszy w klasyfikacji wielobojowej mistrzostw Polski w Białymstoku. W 2007 w biegu na 500 m wygrał, mimo iż na kilkanaście metrów przed metą zajmował 4 pozycję.

Największe sportowe sukcesy w short tracku odniósł w 2005 w mistrzostwach Europy w Turynie, zajmując m.in. 8. miejsce na 1500 m oraz 9. miejsce na 500 m oraz na uniwersjadzie w Innsbrucku.

Na długim torze trenuje od 2008, ponownie jako zawodnik UKS Błyskawica Domaniewice.

W Mistrzostwach Polski w 2009 zajął 5. miejsce (Zakopane), w 2010 zajął 1. miejsce (Zakopane), w 2011 roku zajął 15. miejsce (Warszawa) – po pierwszym dniu Bródka zajmował 3. miejsce, ale drugiego dnia rywalizacji na dystansie 1500 m zaliczył upadek i wycofał się z rywalizacji przed ostatnią konkurencją 10 000 m, w 2012 roku (Tomaszów Mazowiecki) zajął 3. miejsce. W 2013 roku (Tomaszów Mazowiecki) zajął 1. miejsce, pokonując Jana Szymańskiego (2.) oraz Rolanda Cieślaka (3.).

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku^[9].

Igrzyska olimpijskie

W 2010 startował na igrzyskach w Vancouver. W biegu na 1500 metrów zajął 27. miejsce z wynikiem 1:49,45^[10][11].

W 2014 startował na igrzyskach w Soczi. W swoim pierwszym starcie w Soczi, w biegu na 1000 metrów, który się odbył 12 lutego, zajął 14. miejsce. 15 lutego w biegu na 1500 metrów zajął 1. miejsce z wynikiem 1:45,006. Srebro zdobył Holender Koen Verweij, który przegrał z Polakiem o 0,003 s. Biorąc pod uwagę średnią prędkość osiągniętą przez zawodników, Polak wyprzedził Holendra o odległość wynoszącą zaledwie 4,3 cm. Dzięki temu zwycięstwu Zbigniew Bródka został pierwszym polskim panczenistą, który został medalistą olimpijskim oraz pierwszym polskim mistrzem olimpijskim w tej dyscyplinie (przed nim medale w łyżwiarstwie szybkim dla Polski zdobywały kobiety, żadna jednak nie została mistrzynią olimpijską). Wystartował również w biegu drużynowym wraz z Konradem Niedźwiedzkim i Janem Szymańskim. 21 lutego w ćwierćfinale biegu drużynowym mężczyzn Polacy okazali się szybsi od Norwegów o 0,41 s. W półfinałowym biegu, który odbył się tego samego dnia, przegrali z Holandią różnicą 11,29 s. 22 lutego w biegu o brązowy medal Polacy okazał się szybsi od Kanadyjczyków, wyprzedzając ich o 2,33 s. Tym samym Bródka zdobył drugi na tych igrzyskach medal olimpijski.

Wielobojowe mistrzostwa Europy

W 2010 (Hamar) w klasyfikacji ogólnej zajął 16. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 10. miejsce, 1500 m – 11. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2011 (Collalbo) w klasyfikacji ogólnej zajął 13. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 8. miejsce, 1500 m – 4. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2012 (Budapeszt) w klasyfikacji ogólnej zajął 12. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z kolegą z reprezentacji Konradem Niedźwiedzkim o 0,01 s), 1500 m – 7. miejsce, 5000 m – 23. miejsce, 10000 m – 12. miejsce. W 2013 (Heerenveen) w klasyfikacji ogólnej zajął 9. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z Konradem Niedźwiedzkim o 0,1 s), 1500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z Konradem Niedźwiedzkim o 0,06 s), 5000 m – 14. miejsce. W 2014 (Hamar) w klasyfikacji ogólnej zajął 10. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 3. miejsce, 1500 m – 3. miejsce, 5000 m – 15. miejsce. W 2015 (Czelabińsk) nie startował w Mistrzostwach Europy.

Wielobojowe mistrzostwa świata

W 2010 roku (Heerenveen) w klasyfikacji ogólnej zajął 15. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 8. miejsce, 1500 m – 13. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2011 roku (Calgary) nie startował. W 2012 roku (Moskwa) w klasyfikacji ogólnej zajął 11. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 1. miejsce^[12], 1500 m – 9. miejsce, 5000 m – 18. miejsce, 10000 m – 11. miejsce. W 2013 r. w Hamar ponownie wygrał 500 m. Na 1500 m był 2 za w Boncolce Bokko. Ogólnie w klasyfikacji generalnej zajął 8. miejsce.

Mistrzostwa świata na dystansach

W 2011 roku podczas mistrzostw świata na dystansach w biegu na 1500 metrów zajął 19. miejsce^[13]. Drużyna^[14], w której startował, zajęła ostatnie, 8. miejsce^[15]. W 2012 roku zajął 9. miejsce na dystansie 1500 m (1:47,10) w Heerenveen, tracąc 0,66 s do zwycięzcy. Drużyna, w której startował wspólnie z Konradem Niedźwiedzkim i Janem Szymańskim, tak jak przed rokiem, zajęła 8. miejsce. Mistrzostwa świata na dystansach w 2013 r. odbyły się w Soczi. 21.03.2013 r. Bródka zajął 6. miejsce na dystansie 1500 m (1:47,46). Dzień później na dystansie 1000 m wywalczył 5. miejsce (1:09,45), przegrywając brązowy medal o 0,15 s. Drużyna, w której jechał razem z Janem Szymańskim i Konradem Niedźwiedzkim zajęła 3. miejsce.

Puchar Świata – indywidualnie

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Dystans[16]
	1000 m	1500 m	5000/10000m	start masowy
2009/2010	—	34.	—	—
2010/2011	48.	16.	—	—
2011/2012	—	14.	—	—
2012/2013	33.	1.	—	—
2013/2014	—	4.	—	—
2014/2015	30.	10.	51.	—
2015/2016	—	21.	51.	—
2016/2017	29.	17.	—	—
2017/2018	39.	20.	—	—
2018/2019	47.	18.	—	21.
2021/2022	—	35.	—	22.

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Dystans
1.	3 marca	2013	Erfurt[17]	1500 m

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Dystans[16]	Miejsce
1.	1 grudnia	2012	Astana	1500 m	3.
2.	10 lutego	2013	Inzell	1500 m	2.
3.	3 marca	2013	Erfurt	1500 m	1.
4.	10 marca	2013	Heerenveen	1500 m	2.
5.	29 listopada	2013	Astana	1500 m	3.
6.	6 grudnia	2013	Berlin	1500 m	2.
7.	15 marca	2014	Heerenveen	1500 m	3.
8.	13 listopada	2021	Tomaszów Mazowiecki	start masowy	3.

Puchar Świata – drużyna

Sezon 2010/2011 – Drużyna zajęła 6. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata, gromadząc 147 punktów:

• 9. miejsce – Belin (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 7. miejsce – Hamar (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 5. miejsce – Moskwa (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak).

Sezon 2011/2012 – Drużyna zajęła 6. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata, gromadząc 141 punktów:

• 8. miejsce – Czelabińsk (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
• 4. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
• 6. miejsce – Hamar (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2012/2013 – Drużyna zajęła 5. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 150 pkt):

• 7. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 5. miejsce – Astana (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 3. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2013/2014 – Drużyna zajęła 4. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 265 pkt):

• 5. miejsce – Calgary (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 10. miejsce – Astana (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
• 3. miejsce – Berlin (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 2. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Waś).

Sezon 2014/2015 – Drużyna zajęła 3. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 205 pkt):

• 4. miejsce – Obihiro (Bródka, Szymański, Niedźwiedzki),
• 1. miejsce – Berlin (Bródka, Szymański, Niedźwiedzki),
• 6. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2015/2016 – Drużyna zajęła 3. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 279 pkt):

• 4. miejsce – Calgary (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 3. miejsce – Inzell (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 6. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 3. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2016/2017 – Drużyna zajęła 8. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 165 pkt):

• 10. miejsce – Harbin (Bródka, Szymański, Wielgat),
• 9. miejsce – Nagano (Bródka, Szymański, Wielgat),
• 3. miejsce – Nur-Sułtan (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 7. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2017/2018 – Drużyna zajęła 8. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 110 pkt):

• 9. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 6. miejsce – Calgary (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 8. miejsce – Salt Lake City (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2018/2019 – Drużyna zajęła 10. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 186 pkt). Bródka wziął udział w jednym z trzech drużynowych startów przewidzianych na ten sezon (w Tomakomai zespół w składzie Z. Bródka, A. Wielgat, M. Bachanek zajął 10. miejsce).

Rekordy życiowe

Dystans	Czas[18]	Miejsce i data
100 m	10,53	Harbin, 19 lutego 2009
500 m	35,75	Calgary 28 lutego 2015
1000 m	1:07,87	Calgary, 19 stycznia 2013
1500 m	1:42,89	Salt Lake City, 15 listopada 2013
3000 m	3:44,08	Calgary, 28 lutego 2015
5000 m	6:27,79	Calgary, 7 marca 2015
10.000 m	14:07,99	Tomaszów Mazowiecki, 31 października 2021
drużynowo	3:41,16	Salt Lake City, 8 grudnia 2017

Nagrody i odznaczenia

• Plebiscyt Przeglądu Sportowego 2014 – 5. miejsce (10 stycznia 2015)^[19]
• Wielka Honorowa Nagroda Sportowa 2014 – w kategorii „Zawodnik Roku” (17 grudnia 2014)^[20]
• PKN Orlen Plebiscyt „Polacy z Werwą 2014” – w kategorii „Sport” (9 października 2014)^[21][22]
• Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Łódzkiego (29 kwietnia 2014)^[23]
• Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Głowna (26 marca 2014)^[24]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (26 marca 2014)^[25][26]
• Tytuł Honorowego Obywatela Łowicza (19 lutego 2014)^[27]
• 43. Plebiscyt na Najlepszego Sportowca Roku Województwa Łódzkiego 2013 – 1.miejsce (ex-equo)^[28]
• Tytuł „Łowiczanina Roku 2013”^[29]
• Plebiscyt „Najlepszy policjant i strażak województwa łódzkiego 2011” – nagroda w kategorii „Strażak, który osiągnął znaczące sukcesy sportowe” (7 grudnia 2011)^[30]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• ISU Biography – Zbigniew Bródka. ISU. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (ang.).
• Zbigniew Bródka. schaatsstatistieken.nl. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (niderl.).