Miskal
Miskal, musikar, müştak Orta Asya'da kullanılan bir çeşit panflüttür. Çalgı, İran'da muştak adı ile bilinmektedir. Arap ülkelerinde Şu'aybiye olarak adlandırılır.[1] Osmanlı döneminde 18. yüzyıl sonlarına kadar saray müziği, şehir eğlence müziği, sivil mehter topluluklarında ve müzikle tedavide kullanılmıştır. Azerbaycan'da günümüzde kullanılmaktadır.
Efsanevi kuşun adını taşıyan bu müzik aletinin adına N. Gencevinin, M. Füzuli'nin eserlerinde rastlanılır. Nizami musikarın güzel sesli olduğunu yazmıştır. Orta asırlarda diğer vurmalı çalgılarla birlikte oyun havalarında kullanılmıştır. Sekiz borulu musikar kamış ve ağaçtan hazırlanırdı.[2]
Evliya Çelebi Mısır'a yaptığı seyahatte kullanılan çalgılar arasında miskalide saymaktadır. Miskal'ın yapısı hakkında ilk olarak Abdülkâdir Merâgî (1360-1435) Câmiü'l-Elhân (Nağmeler Derlemesi-1405) isimli müzik kitabında ayrıntılı bilgi vermiştir.[3]
Kaynakça
- ^ http://www.gefad.gazi.edu.tr/window/dosyapdf/2004/3/2004-3-193-206-12-nececan.pdf[ölü/kırık bağlantı]
- ^ Azərbaycan etnoqrafiyası, Bakı-2007, “Şərq-Qərb” nəşriyyatı. Üç cilddə. III cild. səh. 225. ISBN 978-9952-34-152-2
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2011.
Ayrıca bakınız
- Siku
- Panflüt
- Soinari
- Nai
 | Çalgı ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
