Parton (fizik)

Parton, Richard Feynman tarafından ortaya atılan bir hadron modelidir. Stanford Doğrusal Hızlandırıcı Merkezi'nde (SLAC) 1968 yılında yapılan derin inelastik saçılma deneyleri, protonun daha küçük, nokta benzeri parçacıklardan oluştuğunu ve böylece bir temel parçacık olmadığını gösterdi.[1][2] O dönemde fizikçiler bu nesneleri kuarklar ile ilişkilendirmek konusunda tereddütlü olduklarından parçacıklar, Feynman tarafından türetilen "parton" olarak adlandırdı.[3][4][5] Bu deneyler sırasında gözlemlenen cisimler, diğer çeşnilerin de keşfedilmesiyle daha sonra yukarı ve aşağı kuark olarak tanımlanacaktı.[6] Buna rağmen parton, hadronların bileşenlerini (kuarklar, antikuarklar ve gluonlar) tanımlayan ortak bir terim olarak kullanımda kaldı.

Kaynakça

  1. ^ E. D. Bloom (1969). "High-Energy Inelastic e–p Scattering at 6° and 10°". Physical Review Letters (İngilizce). 23 (16). ss. 930-934. doi:10.1103/PhysRevLett.23.930. 
  2. ^ M. Breidenbach (1969). "Observed Behavior of Highly Inelastic Electron–Proton Scattering". Physical Review Letters (İngilizce). 23 (16). ss. 935-939. doi:10.1103/PhysRevLett.23.935. 
  3. ^ R. P. Feynman (1969). "Very High-Energy Collisions of Hadrons". Physical Review Letters (İngilizce). Cilt 23 (24 bas.). ss. 1415-1417. doi:10.1103/PhysRevLett.23.1415. 
  4. ^ S. Kretzer; ve diğerleri. (2004). "CTEQ6 Parton Distributions with Heavy Quark Mass Effects". Physical Review D (İngilizce). Cilt 69 (11 bas.). s. 114005. doi:10.1103/PhysRevD.69.114005. arXiv:hep-ph/0307022. KB1 bakım: Diğerlerinin yanlış kullanımı (link)
  5. ^ D. J. Griffiths (1987). Introduction to Elementary Particles (İngilizce). John Wiley & Sons. s. 42. ISBN 0-471-60386-4. 
  6. ^ M. E. Peskin; D. V. Schroeder (1995). An Introduction to Quantum Field Theory (İngilizce). Addison-Wesley. s. 556. ISBN 0-201-50397-2. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Glück, M.; Reya, E.; Vogt, A. (1998). "Dynamical Parton Distributions Revisited". European Physical Journal C (İngilizce). 5 (3). s. 461. arXiv:hep-ph/9806404 $2. Bibcode:1998EPJC....5..461G. doi:10.1007/s100529800978. 
  • Hoodbhoy, P. A. (2006). "Generalized Parton Distributions" (PDF) (İngilizce). Abdusselam Fizik Merkezi ve Kaid-i Azam Üniversitesi. 31 Mart 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2018. 
  • Ji, X. (2004). "Generalized Parton Distributions" (PDF). Annual Review of Nuclear and Particle Science (İngilizce). Cilt 54. ss. 413-450. arXiv:hep-ph/9807358 $2. Bibcode:2004ARNPS..54..413J. doi:10.1146/annurev.nucl.54.070103.181302. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2018. 
  • Kretzer, S.; Lai, H.; Olness, F.; Tung, W. (2004). "CTEQ6 Parton Distributions with Heavy Quark Mass Effects". Physical Review D (İngilizce). 69 (11). s. 114005. arXiv:hep-ph/0307022 $2. Bibcode:2004PhRvD..69k4005K. doi:10.1103/PhysRevD.69.114005. 
  • Martin, A. D.; Roberts, R. G.; Stirling, W. J.; Thorne, R. S. (2005). "Parton distributions incorporating QED contributions". European Physical Journal C (İngilizce). 39 (2). ss. 155-161. arXiv:hep-ph/0411040 $2. Bibcode:2005EPJC...39..155M. doi:10.1140/epjc/s2004-02088-7.