Becky Hammon

Becky Hammon
Ilustracja
Hammon w Madison Square Garden (sierpień 2015)
Las Vegas Aces
Trenerka
Pseudonim

Big Shot Becky, Hammontime

Data i miejsce urodzenia

11 marca 1977
Rapid City

Obywatelstwo

amerykańskie / rosyjskie

Wzrost

168 cm

Masa ciała

62 kg

Kariera
Aktywność

1999–2014

Szkoła średnia

Stevens (Rapid City, Dakota Południowa)

College

Colorado State (1995–1999)

Draft

WNBA 1999, numer: –
niewybrana

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
2001–2002 Trentino Rovereto Basket
2002–2003 Tennessee Fury (NWBL)
2004–2006 Colorado Chill (NWBL)
2006–2007 Rivas Ecópolis
2007–2009 CSKA Moskwa
2009–2010 Ros Casares Walencja
2010–2011 Nadeżda Orenburg
2011–2013 WBC Spartak Moskwa
WNBA
1999–2006 New York Liberty
2007–2014 San Antonio Stars
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1998  Stany Zjednoczone
2008–2012  Rosja
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014–2022 San Antonio Spurs (asystentka)
od 2022 Las Vegas Aces
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 koszykówka
Mistrzostwa Europy
srebro Łotwa 2009 koszykówka
Puchar Williama Jonesa
złoto Tajpej 1998 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rebecca Linn „Becky” Hammon (ros.: Ребекка Линн Хаммон; ur. 11 marca 1977 w Rapid City) – amerykańska koszykarka występująca na pozycji rozgrywającej, posiadająca także rosyjskie obywatelstwo, reprezentantka tego kraju na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 i w Londynie w 2012 roku. Obecnie pracuje jako trenerka Las Vegas Aces w WNBA.

Wcześniej, Becky Hammon była gwiazdą sportową na szczeblu uniwersyteckim rozgrywek NCAA jako reprezentantka Colorado State University w Fort Collins, gdzie została uhonorowana w Colorado State University Sports Hall of Fame, a jej koszulka nr 25 została na jej cześć wyłączona z dalszego użytku przez jej uniwersytet.

Jeszcze wcześniej, jako koszykarka licealna w Rapid City, wygrała wyróżnienie najlepszej koszykarki stanu: South Dakota Miss Basketball 1994, jak i najlepszego koszykarza czy koszykarki stanu: South Dakota Gatorade Player of the Year 1995[1].

Rozpoczęła karierę zawodową w 1999. Jej poprzednie zespoły to: w dawnej lidze NWBL (National Women’s Basketball League): Tennessee Fury (2003), Colorado Chill (2004-2006); w lidze WNBA: New York Liberty (1999-2006).

Jej decyzja reprezentowania Rosji na olimpiadzie w Pekinie jest niepopularna w Stanach Zjednoczonych. Zawodniczka była zmuszona bronić swojej decyzji, powziętej po następnym z kolei braku powołania do kadry olimpijskiej w koszykówce kobiet USA, zabiegając o i otrzymując obywatelstwo rosyjskie pod koniec 2007, i co za tym idzie, miano zdrajczyni w amerykańskim heartlandzie:

Jestem absolutnie na 100% Amerykanką. Kocham nasz kraj. Kocham to, co nim reprezentujemy. [Gra dla Rosji] umożliwia mi spełnienie moich marzeń, czyli gry na igrzyskach olimpijskich.

Becky Hammon, [2]

21 sierpnia 2008, w jednym z meczów półfinałowych igrzysk w Pekinie, reprezentacja Rosji zmierzyła się z reprezentacją USA, a w drugim – Australia przeciwko Chińskiej Republice Ludowej. Becky Hammon, rozgrywająca dla Rosji w koszulce z numerem 7, wrzuciła zaledwie 3 punkty jedynym celnym wrzutem z tylko sześciu oddanych przez nią rzutów przeciwko agresywnemu podwójnemu kryciu przez zawodniczki USA kiedykolwiek była przy piłce, i Rosja przegrała 52-67.

W meczu o brąz przeciwko Chinkom, wrzuciła najwięcej punktów z całej swojej drużyny, podobnie jak w wygranym ćwierćfinale przeciwko reprezentacji Hiszpanii, i wygrała z Rosją medal olimpijski, drugi tego samego koloru z rzędu dla Rosjanek.

Przed meczem z USA, Becky Hammon plasowała się piątym miejscu wśród najlepszych strzelców rzutów spoza linii (trzypunktowych), a ogólnie rzecz biorąc, zdobywała podczas turnieju olimpijskiego w Pekinie średnio ponad 14 punktów przy średnio nieco ponad 20 minut w akcji w każdym spotkaniu. Oprócz tego, jak przystoi skutecznej i doświadczonej dwukrotnej All-Star rozgrywającej z WNBA[3], wyraźnie ustawiała grę swojej drużyny, kiedykolwiek jest na boisku.

Ustanowiła rekord Guinnessa, w kategorii kobiet, trafiając 38 z 42 rzutów wolnych w trakcie jednej minuty podczas NBA All-Star Jam Session.

W grudniu 2021 została trenerką Las Vegas Aces[4].

Osiągnięcia

Hammon podczas igrzysk olimpijskich 2012.
Hammon w barwach CSKA Moskwa.
Hammon podczas ceremonii wprowadzenia do Ring Of Honor.
Replika pierścienia przyznanego Hammon podczas ceremonii wprowadzenia do Ring Of Honor.

Na podstawie[5][6], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

  • Uczestniczka rozgrywek:
    • Sweet Sixteen turnieju NCAA (1999)
    • turnieju NCAA (1996, 1998, 1999)
  • Mistrzyni sezonu regularnego konferencji Western Athletic (1996)
  • Zawodniczka roku konferencji Western Athletic (1997, 1998, 1999)
  • Laureatka Frances Pomeroy Naismith Award (1999)
  • Najlepsza pierwszoroczna zawodniczka Western Athletic (1996)
  • MVP turnieju konferencji Western Athletic (1996)
  • Zaliczona do I składu:
    • All-American (1999 przez Women’s Basketball Journal, Sports Illustrated)
    • Western Athletic (1996–1999)
    • najlepszych pierwszorocznych zawodniczek Western Athletic (1996)
  • Colorado State University zastrzegło należący do niej numer 25 (2005)

WNBA

  • Wicemistrzyni WNBA (1999, 2000, 2002, 2008)
  • Uczestniczka meczu gwiazd:
    • WNBA (2003, 2005–2007, 2009, 2011)
    • WNBA vs USA Basketball:
      • The Game at Radio City (2004)
      • The Stars at the Sun (2010 – powołana, nie wystąpiła)
  • Laureatka:
  • Zaliczona do:
    • I składu WNBA (2007, 2009)
    • II składu WNBA (2005, 2008)
    • składu:
      • WNBA’s Top 15 Team (2011 – 15. najlepszych zawodniczek w historii WNBA)
      • WNBA Top 20@20 (2016 – 20. najlepszych zawodniczek w historii WNBA)
      • dekady zespołu Silver Stars (2012)
      • WNBA 25th Anniversary Team (2021)[7]
  • Zwyciężczyni konkursu:
    • Skills Challenge WNBA (2007)
    • rzutów za 3 punkty WNBA (2009)
  • Liderka WNBA w:
    • asystach (2007)
    • skuteczności rzutów:
      • za 3 punkty (2003)[8]
      • wolnych (2003, 2005, 2006, 2008, 2010)
  • Drużyna San Antonio Stars zastrzegła należący do niej numer 25 (2016)
  • Rekordzistka WNBA w skuteczności rzutów wolnych (100% – 2014)[9]

Drużynowe

  • Mistrzyni:
    • Ligi Światowej FIBA (2007)
    • Hiszpanii (2010)
    • NWBL (2005, 2006)
  • Wicemistrzyni:
  • Zdobywczyni pucharu:
  • Finalistka pucharu Rosji (2013)[11]

Indywidualne

(* – nagrody przyznane przez portal eurobasket.com)

  • MVP:
    • meczu gwiazd Euroligi (2009)
    • NWBL (2006)
    • turnieju Pro Cup NWBL (2005)
  • Zwyciężczyni konkursu:
  • Laureatka nagrody:
    • Atletki Roku przyznanej przez Rapid City Journal (2008)
    • ESPNW Woman of the Year (2014)
  • Uczestniczka meczu gwiazd Euroligi (2008, 2009, 2010 – powołana, nie wystąpiła)
  • Najlepsza zawodniczka*:
    • krajowa ligi rosyjskiej (2012, 2013)[10][11]
    • występująca na pozycji obronnej ligi rosyjskiej (2012)[10]
  • Zaliczona do:
    • I składu:
      • ligi rosyjskiej PBL (2012)*[10]
      • najlepszych zawodniczek krajowych ligi rosyjskiej (2012, 2013)*[10][11]
      • pucharu Rosji (2012)[10]
    • II składu ligi rosyjskiej (2013)*[11]
    • Galerii Sław:
      • Koszykówki South Dakota High School (2010)
      • Sportu Colorado State University (2004)
  • Liderka:
    • strzelczyń NWBL (2005, 2006)
    • w asystach:
      • ligi rosyjskiej (2011, 2013)[12][11]
      • NWBL (2005, 2006)

Reprezentacja

Trenerskie

Przypisy

  1. Roberto Carlos Alvarez-galloso. Beijing 2008: Life and career of Becky Hammon. „MeriNews.com”. 19 sierpnia 2008, Indie. [dostęp 2008-08-19]. (ang.). 
  2. Sylwetka w portalu igrzysk olimpijskich NBC Olympics. nbcolympics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)]., cytat (ang.): „I’m absolutely 100 per cent still an American,” she said. „I love our country. I love what we stand for. This is an opportunity to fulfil my dream of playing in the Olympics.” (eng.cskabasket.ru 07/03/08, espn.com 08/04/08).
  3. Becky Hammon: Career Stats and Totals. [w:] WNBA.com [on-line]. [dostęp 2008-08-21]. (ang.).
  4. What Becky Hammon’s WNBA coaching hire means for the Las Vegas Aces, the league and her NBA future. espn.com. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  5. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  6. Profil na biography.com. biography.com. [dostęp 2017-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2018)]. (ang.).
  7. WNBA Continues Celebration Of Landmark 25th Season, Names Greatest Players In League History, “The W25”. wnba.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  8. WNBA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  9. WNBA Single Season Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2018-12-11]. (ang.).
  10. a b c d e f PBL – 2011-2012. eurobasket.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  11. a b c d e f PBL – 2012-2013. eurobasket.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  12. PBL – 2010-2011. eurobasket.com. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  13. 2008 Olympic Games Tournament for Women Statistics Leaders – 3 Points Field Goal %. fiba.basketball. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).

Bibliografia

  • Sylwetka w portalu igrzysk olimpijskich NBC Olympics. nbcolympics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)]. (ang.).
  • Sylwetka Becky Hammon w oficjalnym serwisie ligi zawodowej koszykówki kobiecej WNBA (ang.)
  • Zapis czatu z Becky Hammon w oficjalnym serwisie WNBA (ang.)
  • Harvey Araton. Playing for Russia, With the Capitalist Spirit. „New York Times”. 15 sierpnia 2008, Sports of the Times. [dostęp 2008-08-19]. (ang.). 

Linki zewnętrzne

  • Profil na wnba.com (ang.)
  • Statystyki z WNBA na basketball-reference.com (ang.)
  • Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • Trener: Becky Hammon, asystenci: Natalie Nakase, Charlene Thomas-Swinson, Tyler Marsh
  • p
  • d
  • e
  • Taylor (1997–1998)
  • Layden (1998–1999)
  • Williams (1999–2001)
  • Harvey (2001–2003)
  • Dailey (2003)
  • Brown (2003–2004)
  • Dailey (2004)
  • Hughes (2005–2009)
  • Brondello (2010)
  • Hughes (2011–2016)
  • Johnson (2016–2017)
  • Laimbeer (2018–2021)
  • Hammon (od 2022)
  • p
  • d
  • e
Osiągnięcia i nagrody
  • p
  • d
  • e
Zdobywcy tytułu Trenera Roku WNBA
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Liderki WNBA w asystach
  • p
  • d
  • e
Liderki WNBA w skuteczności rzutów wolnych
  • p
  • d
  • e
Liderki WNBA w skuteczności rzutów za 3 punkty
  • p
  • d
  • e
Zwyciężczynie konkursu rzutów za 3 punkty WNBA
  • p
  • d
  • e
Zwyciężczynie konkursu Skills Challenge WNBA
  • p
  • d
  • e
MVP meczu gwiazd Euroligi
  • p
  • d
  • e
Liderki igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów za 3 punkty
  • 1988: Lee
  • 1992: Cong
  • 1996: Ballabio
  • 2000: Smith
  • 2004: Ye
  • 2008: Hammon i Miao
  • 2012: Ma
  • 2016: Taurasi
  • 2020[A]: Delaere
  1. Igrzyska przeniesiono na 2021 rok, ze względu na pandemię COVID-19.
Statystyki notowane od 1988.
  • p
  • d
  • e
Liderki ligi rosyjskiej w asystach
  • p
  • d
  • e
Mężczyźni
  • 1969: Keller
  • 1970: Rinka
  • 1971: C. Johnson
  • 1972: Martin
  • 1973: Sherwin
  • 1974: M. Robinson
  • 1975: Towe
  • 1976: Alagia
  • 1977: Jonas
  • 1978: Schieb
  • 1979: Byrd
  • 1980: Sweeney
  • 1981: Adolph
  • 1982: Moore
  • 1983: McCallum
  • 1984: Stokes
  • 1985: B. Jennings
  • 1986: Les
  • 1987: Bogues
  • 1988: J. Johnson
  • 1989: Hardaway
  • 1990: Harvey
  • 1991: K. Jennings
  • 1992: Bennett
  • 1993: Crawford
  • 1994: G. Brown
  • 1995: Edney
  • 1996: Benton
  • 1997: Knight
  • 1998: Boykins
  • 1999: Rogers
  • 2000: Penn
  • 2001: Phillips
  • 2002: Logan
  • 2003: Gardner
  • 2004: Nelson
  • 2005: N. Robinson
  • 2006: D. Brown
  • 2007: Kelley
  • 2008: Green
  • 2009: Collison
  • 2010: Collins
  • 2011: Pullen
  • 2012: Hamilton
  • 2013: Siva
  • 2014: Smith
Kobiety
  • 1984: Mulkey
  • 1985: Stack
  • 1986: Ethridge
  • 1987: Windham
  • 1988: McConnell
  • 1989: Backstrom
  • 1990: Dabrowski
  • 1991: S. Evans
  • 1992: Kosiorek
  • 1993: D. Evans
  • 1994: Levesque
  • 1995: Dodrill
  • 1996: Rizzotti
  • 1997: Howard
  • 1998: Arnold
  • 1999: Hammon
  • 2000: Darling
  • 2001: Ivey
  • 2002: Lambert
  • 2003: Lawson
  • 2004: Valek
  • 2005: White
  • 2006: Duffy
  • 2007: Harding
  • 2008: Anderson
  • 2009: Montgomery
  • 2010: Gray-Lawson
  • 2011: Vandersloot
  • 2012: James
  • 2013: Bentley
  • 2014: Sims
  • p
  • d
  • e
Trenerzy
Działacze
Zawodnicy
Obrońcy
Skrzydłowi
Środkowi
Sędziowie
  • Bavetta
  • Enright
  • Evans
  • Hepbron
  • Hoyt
  • Kennedy
  • Leith
  • Mihalik
  • Nichols
  • Nucatola
  • Quigley
  • Rudolph
  • Shirley
  • Strom
  • Tobey
  • Walsh
  • Garretson
Zespoły
  • pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
  • p
  • d
  • e

Rosja

  • Trener: Boris Sokołowskij
  • p
  • d
  • e

Rosja

  • p
  • d
  • e

Rosja

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000500379759
  • VIAF: 1308155832938933490004
  • LCCN: no2019070824
  • WorldCat: lccn-no2019070824
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 111856