AEG PE
Dane podstawowe | |||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | ||
---|---|---|---|
Producent | AEG | ||
Typ | samolot myśliwski | ||
Konstrukcja | trójpłat o konstrukcji mieszanej | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1918 | ||
Lata produkcji | 1918 | ||
Liczba egz. | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik widlasty, 8-cylindrowe Benz Bz.IIIb | ||
Moc | 195 KM (143 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 11,20 m | ||
Długość | 6,60 m | ||
Wysokość | 2,48 m | ||
Powierzchnia nośna | 31,60 m2 | ||
Masa | |||
Własna | 1182 kg | ||
Startowa | 1412 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 166 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 121 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 5,8 min. na wys. 1000 m | ||
Zasięg | 480 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 zsynchronizowane karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm 4 małe bomby | |||
Użytkownicy | |||
Cesarstwo Niemieckie | |||
|
AEG PE – niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej.
Historia
Samolot został opracowany w wytwórni AEG, jako kolejna konstrukcja samolotu dla lotnictwa niemieckiego. Nowością w samolocie był opancerzenie kadłuba oraz wykonanie konstrukcji płatów z rurek duraluminiowych. Stąd bierze się jego nazwa PE, co jest skrótem od niemieckiej nazwy Panzer-Einsitzer (pol. Pancerny- jednomiejscowy).
Samolot miał typową konstrukcję dwupłata, przy czym konstrukcja kadłuba była z drewna, lecz pokryty był on blachą. Natomiast konstrukcja płatów wykonana była z rurek duraluminiowych i kryte były płótnem.
Po poddaniu go próbą fabrycznym niemiecki Inspektorat Wojsk Powietrznych odrzucił jednak samolot, gdyż jak stwierdzono nie spełniał on warunków walki z samolotami myśliwskimi przeciwników. Zaniechano wtedy dalszych prac nad ta konstrukcją, lecz stał się od podstawa do budowy samolotu piechoty AEG DJ.I.
Użycie w lotnictwie
Prototyp samolotu AEG PE był używany tylko do prób fabrycznych.
Opis techniczny
Samolot AEG PE był trójpłatem o konstrukcji mieszanej.
Kadłub miał konstrukcję drewnianą, kratownicową, krytą był blachą. Płaty miały kosntrukcję wykonana z rurek duraluminiowych i były kryte płótnem. W kadłub w przedniej części mieścił się silnik widlasty, a za nim jednomiejscowa kabina pilota. W kadłubie umieszczono również dwa zsynchronizowane ze sobą karabiny maszynowe kal. 7,92 mm oraz cztery uchwyty na małe bomby lotnicze.
Podwozie było stałe, klasyczne z płetwą ogonową.
Napęd stanowiły silnik widlasty, 8-cylindrowy, o teoretycznej mocy 195 KM.
Bibliografia
- Wiliam Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters : an illustrated encyclopedia of every fighter aircraft built and flown. Londyn: Salamander Book Ltd., 2001, s. 9. ISBN 978-1-84065-269-7. (ang.).
- p
- d
- e
- p
- d
- e